Ocena:

Książka zapewnia dogłębną eksplorację fascynującej papugi kea, koncentrując się na jej zachowaniach społecznych, ewolucji i znaczeniu ekologicznym. Jest dobrze zbadana przez profesjonalnych naukowców, dzięki czemu jest atrakcyjna dla osób zainteresowanych ornitologią i naukami o środowisku. Jednak niektórzy czytelnicy uznają ją za gęstą i suchą, co czyni ją mniej przystępną dla ogółu odbiorców.
Zalety:Dobrze zbadana, zabawna, łatwa do odczytania pomimo akademickiego charakteru, zapewnia głęboki wgląd w zachowanie i ewolucję papugi kea, skierowana do poważnych uczniów i ma wpływ na zrozumienie ekologii i ewolucji.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają ją za suchą i trudną do przebrnięcia, może nie spodobać się tym, którzy szukają „pop-nauki”, a jeden z recenzentów uznał ją za na tyle nieprzyjemną, że jej nie ukończył.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Kea, Bird of Paradox: The Evolution and Behavior of a New Zealand Parrot
Kea, papuga wielkości wrony, która żyje w surowych górach Nowej Zelandii, przez niektórych uważana jest za zabawnego komika, a przez innych za okrutnego zabójcę. Jej prawdziwy charakter jest tajemnicą, nad którą biolodzy debatują od ponad wieku. Judy Diamond i Alan Bond napisali obszerny opis sprzecznej natury kea, a ich wnioski rzucają nowe światło na pochodzenie elastyczności behawioralnej i problem przetrwania gatunku w środowisku człowieka na całym świecie.
Geologiczne oddalenie Nowej Zelandii sprawiło, że kraj ten stał się domem dla dziwacznego zestawu roślin i zwierząt, które zupełnie nie przypominają niczego, co można znaleźć gdzie indziej. Keas pochodzą tylko z Wyspy Południowej, rozmnażając się wysoko w rygorystycznym, bezlitosnym środowisku Alp Południowych. Odważne, ciekawskie i pomysłowo niszczycielskie, keas mają złożony system społeczny, który obejmuje rozległe zachowania związane z zabawą. Podobnie jak kojoty, wrony i ludzie, kea są zwierzętami o "otwartym programie" z niezwykłą zdolnością do uczenia się i tworzenia nowych rozwiązań wszelkich napotkanych problemów.
Diamond i Bond przedstawiają historię kea z perspektywy historycznej i współczesnej, a także zawierają obserwacje z ich wieloletniej pracy w terenie. Porównanie zachowania i ekologii kea z jego najbliższym krewnym, kaka z nizinnych lasów deszczowych Nowej Zelandii, daje wgląd w pochodzenie niezwykłej zdolności adaptacyjnej kea. Autorzy doszli do wniosku, że wysoki poziom uspołecznienia kea jest kluczowym czynnikiem w elastycznym stylu życia, który prawdopodobnie wyewoluował w odpowiedzi na niepewne zasoby żywności w siedliskach alpejskich i pozwolił ptakowi przetrwać eksterminację znacznej części jego pierwotnego ekosystemu. Zdolność adaptacji ma jednak swoje granice, co autorzy wyraźnie pokazują, opisując współczesne interakcje między kea i ludźmi oraz próby osiągnięcia pokojowej koegzystencji.