Każdy miał swojego Gringo: CIA i Contras

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wnikliwą i obiektywną analizę nikaraguańskich Contras i kwestii politycznych, z którymi borykano się w latach 80-tych. Jest ona chwalona za wciągający styl pisania i dokładny opis, dzięki czemu jest aktualna nawet dziś. Jednak niektórzy czytelnicy krytykują ją za utrzymywanie imperialistycznej perspektywy i niewystarczające uwzględnienie złożoności konfliktu Contra.

Szybka dostawa, książka w dobrym stanie. Wnikliwy i obiektywny tekst. Najlepsza książka o Contras ze szczegółowymi relacjami i zabawnymi anegdotami. Wciągająca narracja, która podkreśla odporność ruchu oporu i wpływ polityki USA.

Niektórzy czytelnicy uważają, że autor prezentuje imperialistyczny punkt widzenia. Pojawiają się głosy krytyczne wobec przedstawionego w książce obrazu wojny z Contrą, w którym brakuje uznania związanego z nią terroryzmu, w szczególności zaangażowania rządu USA.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Everybody Had His Own Gringo: The CIA and the Contras

Zawartość książki:

Administracja Reagana spędziła osiem lat i przeznaczyła ogromne sumy pieniędzy na wspieranie Contras w ich dążeniu do obalenia rządu Sandinistów w Nikaragui.

Chociaż Sandiniści zostali ostatecznie obaleni, stało się to przy urnach wyborczych, a nie przy użyciu M-16, ponieważ do tego czasu Contras przestali być realną siłą. Co spowodowało ich przedwczesny upadek? Część winy leży po stronie samych Contras, ale w tym opisie nikczemności, odwagi, niekompetencji i brutalnej śmierci w kraju toczącym wojnę z samym sobą, autor stara się pokazać, że wina leży również po stronie Waszyngtonu.

Garvin relacjonował wojnę przez sześć lat, często podróżując z jednostkami bojowymi Contra, a jego praca była nominowana do nagrody Pulitzera w 1988 i 1989 roku. Zdobył nagrodę Menckena za reportaż śledczy.