Ocena:
Biografia Kay Thompson autorstwa Sama Irvina to kompleksowe i wciągające spojrzenie na życie ważnej, choć niedocenianej postaci amerykańskiej popkultury XX wieku. Książka bada jej wieloaspektową karierę jako piosenkarki, autorki tekstów, aranżerki, choreografki, a także jej mniej znany wkład w film i teatr, ujawniając głębię jej wpływu i osobiste zmagania, z którymi musiała się zmierzyć.
Zalety:Biografia jest dobrze zbadana, wciągająca i bogata w szczegóły, ukazując dynamiczną osobowość i talent Thompson. Wielu recenzentów chwaliło ją jako wciągającą i przyjemną lekturę, która oferuje nowy wgląd w jej życie i wkład w show-biznes. Zawiera obszerne wywiady z tymi, którzy ją znali, co wzmacnia portret jej postaci. Recenzenci zwrócili również uwagę na jej emocjonalny wpływ i zdolność do wywołania silnego związku z historią życia Thompson.
Wady:Niektórzy czytelnicy mieli zastrzeżenia do struktury biografii, zauważając brak chronologicznego przepływu, co czyniło ją mniej spójną. Niektórzy uważali, że chociaż anegdoty były interesujące, nie dawały pełnego obrazu, szczególnie w odniesieniu do późniejszego życia i spuścizny Thompsona. W jednej z recenzji skrytykowano styl pisania jako archaiczny i dezaprobujący, co prowadzi do słabych wrażeń z czytania. Pojawiły się również apele o więcej informacji na temat jej życia po śmierci.
(na podstawie 46 opinii czytelników)
Kay Thompson: From Funny Face to Eloise
Historia Kay Thompson to musujący toast za show-biznes z domieszką "Ciotki Mame" i "Diabeł ubiera się u Prady".
Kay Thompson, artystka o wielu twarzach i światowej klasy ekscentryczka, była mentorką/najlepszą przyjaciółką Judy Garland, guru wokalnym Franka Sinatry i Leny Horne oraz matką chrzestną/Svengali Lizy Minnelli (która odtworzyła występ Thompson w nocnym klubie w swoim nagrodzonym Tony wydarzeniu Liza's at the Palace z 2009 roku).
Chodziła do szkoły z Tennessee Williamsem, brała udział w przesłuchaniach do Henry'ego Forda, dostała swoją pierwszą wielką szansę od Binga Crosby'ego, trenowała Marilyn Monroe, wcielała się w Elvisa Presleya, odrzuciła Andy'ego Warhola, odrzuciła Federico Felliniego, została zwolniona przez Howarda Hughesa i zlekceważyła Donalda Trumpa.
Trenowała Bette Davis i Eleanor Roosevelt; stworzyła występy w klubach nocnych dla Marleny Dietrich i Ginger Rogers; a kiedy Lucille Ball musiała śpiewać na Broadwayu, Kay była wiatrem pod jej skrzydłami.
Do legionu fanów Kay należeli królowa Anglii Elżbieta, król Hiszpanii Juan Carlos i księżna Monako Grace (Kelly). Danny Kaye przebierał się za nią, No l Coward i Cole Porter pisali dla niej musicale, a The Beatles chcieli trzymać ją za rękę. Była członkiem Rat Pack, wystąpiła w kryminale z Ronaldem Reaganem i wyreżyserowała galę inauguracyjną Johna F. Kennedy'ego.
Dama przecięła szeroką drogę przez sztukę. Po podbiciu radia w latach 30-tych, w latach 40-tych przejęła dział wokalny MGM, gdzie zrewolucjonizowała największe musicale studia swoimi śmiałymi aranżacjami, od The Harvey Girls po Ziegfeld Follies.
W latach 50. stała się najlepiej opłacaną atrakcją kabaretową na świecie ze swoim przełomowym występem "Kay Thompson and the Williams Brothers", w którym występował jej młody protegowany - i sekretny kochanek - Andy Williams.
Następnie Thompson stała się bestsellerową autorką książki "Eloise" (wydanej po raz pierwszy przez Simon & Schuster w 1955 roku), opowiadającej o psotnych przygodach sześcioletniej maskotki The Plaza, dając początek branży, która wciąż ma się dobrze.
Następnie Kay szturmem zdobyła srebrny ekran jako redaktorka magazynu o modzie "Think Pink" w Funny Face, kradnąc film spod ręki Audrey Hepburn i Freda Astaire'a.
Saga Thompson rozkwita od małego miasteczka do międzynarodowej gwiazdy, rozpływając się w autodestrukcji i szaleństwie - fabuła zwykle zarezerwowana dla potboilera od szmatławca do bogactwa - ale z nieoczekiwanymi zwrotami akcji, dziwacznymi zwrotami akcji i szczęśliwym zakończeniem w ostatniej chwili, które nawet jak na hollywoodzkie standardy jest niczym innym jak niedorzecznością. Ale taka właśnie jest Kay Thompson. Fascynująca. Frustrująca. Bajeczna.