Katy Grannan: Wzorowa Amerykanka

Opinie czytelników

Książka zawiera piękne fotografie, zwłaszcza portrety, ale spotkała się z krytyką za ilość nagości oraz problemy z dostawą i opakowaniem. Podczas gdy wielu docenia sztukę i jej prowokacyjny charakter, niektórzy uważają, że niespójności w stylu szkodzą ogólnemu doświadczeniu.

Piękne zdjęcia, doskonała zawartość, wysokiej jakości portrety i intrygujące spojrzenie na tematy.

Nadmierna nagość, chaotyczne przejścia między czarno-białymi i kolorowymi fotografiami, powolna dostawa i uszkodzony stan po dostarczeniu.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Katy Grannan: Model American

Zawartość książki:

Pracując ze zwykłymi ludźmi, którzy odpowiedzieli na ogłoszenia w lokalnych gazetach, pozując im w ich nijakich domach lub niewyróżniających się krajobrazach i używając stosunkowo prostego sprzętu, Katy Grannan alchemizuje te czynniki w niezwykłe fotografie.

Rozbrajająca swoją bezpośredniością i prowokacyjną, ale swobodną nagością, jej zdjęcia oddają ducha jej obiektów w stylu Diane Arbus, ale także czerpią ze sztucznych, pozowanych tableaux Gregory'ego Crewdsona, a nawet historii sztuki. Postawa wytatuowanej i opalonej (oraz nagiej) postaci w "Mike'u", portrecie z 2003 roku, który pojawił się na Biennale Whitney w 2004 roku, w niczym nie przypomina niezręcznej pozy pustynnego nomada ze "Śpiącego Cygana" Henri Rousseau.

W tej pierwszej monografii ponad połowa zdjęć jest wcześniej niepublikowana, co zapewnia nową głębię naszego zrozumienia tego już powszechnie znanego i utalentowanego młodego artysty. Siedząc na polnej drodze w dzianinowym bikini, stojąc wyzywająco w rogu taniego salonu wyłożonego panelami, opierając się leniwie o ogrodzenie z siatki, fotografie Grannan przekazują ciemną stronę, którą wszyscy mamy, a także potrzebę bycia rozpoznawanym jako wyjątkowa jednostka.