Katy Bridge

Zawartość książki:

Ta książka jest potajemnie o miłości. Nie mówi tego wprost, ale prowadzi nas przez wiele jej form, używając natchnionego doboru słów: "Straszne myśli, pociągi i dziewczyny". A kiedy ktoś opuszcza związek: "Pustka niezawodna jak złamana kość", a następnie: "Jestem pustym odbiciem twojego odejścia".

Syn kaznodziei i pianistki, dorastający w małym miasteczku w środkowym Teksasie, z ojcem czytającym mu Roberta Frosta, matką grającą Barkarolę Offenbacha, która doprowadzała go do płaczu, grający w jednoaktowych sztukach, grający w All State Band, łamiący nogę w futbolu, porzucony przez cheerleaderkę, miał wystarczająco dużo doświadczenia, by w wieku 17 lat być już poetą. Jednak czekał do wieku średniego, wstrząśnięty kryzysem, szukając zrozumienia, poezja wydawała się mądrą rzeczą do zrobienia.

Zmysłowe momenty w tej książce po prostu wyrastają ze strony: "Zebrałeś moje łzy w filiżance swojego obojczyka" i "Minęło dużo czasu, zanim dotarłem tutaj, po niepowodzeniach w miłości, w małżeństwie, ale czasami, mimo wszystko, zdarza się ten wypadek łaski".

Poezja powinna nas trochę przerażać. To, co poezja potwierdza, dobra poezja, to to, że po drugiej stronie strachu często pojawia się nić, która pozwala nam iść naprzód przez niepokój i paraliż smutku. Ta lina życia, której szukamy, jest potwierdzona przez piękno i rygorystyczne dążenie do prawdy: w "Fear and Resilience" bohaterka, w otchłani zmartwienia, przypomina sobie i odzyskuje dla ucha głos matki, który uspokaja strach, z jakim się borykała. Odkrycie to nie byłoby możliwe, gdyby nie stawienie czoła problemowi. Jak mówi Robert Frost: "Najlepszym wyjściem jest zawsze przejście".

Watts ma wiele talentów. Jego tematy obejmują zarówno budkę dla ptaków, jak i lustro w przedpokoju, a do każdego z nich podchodzi z wyszkolonymi oczami i szacunkiem dla skomplikowanych podróży ludzkiego ducha. W jaki inny sposób właściwe słowa mogłyby poruszyć klasyczne tematy miłości, straty i śmiertelności? Potrzeba było wielkiej odwagi, aby umieścić się w duchu umierającego przyjaciela i nagrać znalezione tam iluminacje, tak jak to zrobił w medytacyjnej i wyjątkowej "Death Sequence". Powstało z tego coś nowego.

Przemyślana refleksja prowadzona przez rzemiosło; Watts jest dobrze wyposażony. Jednak niezbędna jest jeszcze jedna cecha: głębia ducha, którą zyskuje się przez lata tego, co Sokrates nazywa "badanym życiem". Brak strachu przed szczerym podejściem do naszych aniołów i demonów, jak odważnie robi to Watts w tym zbiorze, opłaca się. Jak potwierdza Gary Snyder: "Do prawdziwej pracy/... 'Co jest do zrobienia'".