Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia szczegółową eksplorację katolickiego oświecenia, podkreślając przecięcie wiary, rozumu i kwestii społecznych w XVII i XVIII wieku. Podważa powszechne postrzeganie Oświecenia jako czysto sprzecznego z religią, pokazując, w jaki sposób myśl katolicka angażowała się w idee oświeceniowe. Podczas gdy wielu czytelników docenia głębię informacji i styl pisania, niektórzy krytykują książkę za brak jasnego argumentu i kierunku.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i przystępna zarówno dla naukowców, jak i studentów
⬤ dostarcza wielu szczegółowych informacji historycznych
⬤ oferuje zniuansowane spojrzenie na katolickie Oświecenie
⬤ angażuje się w złożone tematy, takie jak wiara, rozum i reforma społeczna
⬤ omawia znaczące postacie i wydarzenia
⬤ kwestionuje stereotypy dotyczące interakcji Oświecenia i Kościoła katolickiego.
Wady:⬤ Krytycy uważają, że książce brakuje wyraźnego nadrzędnego argumentu
⬤ niektórzy uważają ją za zdezorganizowaną i będącą jedynie zbiorem faktów
⬤ obawy dotyczące zamierzonej grupy odbiorców i skupienia
⬤ sugestie, że książka nie zagłębia się wystarczająco głęboko w sprzeczności w katolicyzmie dotyczące idei oświeceniowych.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Catholic Enlightenment: The Forgotten History of a Global Movement
Zawartość książki:
"Ktokolwiek potrzebuje aktu wiary, aby wyjaśnić wydarzenie, które można wytłumaczyć rozumem, jest głupcem i niegodnym rozsądnego myślenia". To zdanie, wypowiedziane przez osławionego XVIII-wiecznego libertyna Giacomo Casanovę, ilustruje głęboko zakorzenione postrzeganie religii, równie powszechne dziś, jak setki lat temu. Jest to sentyment stojący za narracją, że wierzenia katolickie były niezgodne z ideałami oświecenia. Wielu twierdzi, że katolicy są przesądni i tradycyjni, przeciwni demokracji i równości płci oraz wrogo nastawieni do nauki. Zaskoczeniem może być więc fakt, że sam Casanova był katolikiem. W książce The Catholic Enlightenment Ulrich L. Lehner wskazuje na takie postacie jako przedstawicieli długo pomijanego wątku reformatorskiego katolicyzmu, który angażował się w oświeceniowe ideały z takim samym zapałem i intelektualną powagą, jak ktokolwiek inny. Ich historia otwiera nowe ścieżki do zrozumienia, w jaki sposób wiara i nowoczesność mogą współdziałać w naszych czasach.
Lehner zaczyna dwieście lat przed oświeceniem, kiedy to reformacja protestancka zniszczyła hegemonię, jaką katolicyzm cieszył się od wieków. W tym czasie Kościół katolicki wprowadził kilka reform, takich jak lepsze wykształcenie pastorów, bardziej liberalne poglądy na temat roli kobiet i nacisk na wolność człowieka jako kluczową cechę teologii. Działania te stanowiły podstawę oświeceniowej wiary w wolność jednostki. Podczas gdy giganci tacy jak Spinoza, Locke i Voltaire stali się jednymi z najbardziej wpływowych głosów tamtych czasów, katoliccy oświeceniowcy byli tuż obok nich. Potępiali fanatyzm, przesądy i uprzedzenia jako nie do pogodzenia z oświeceniowym programem.
W 1789 roku Rewolucja Francuska zadała druzgocący cios ich sprawie, rozczarowując wielu katolików przeciwko idei modernizacji. Papieże gromadzili coraz więcej władzy, a katolickie oświecenie zostało stłumione. Dopiero podczas Soboru Watykańskiego II w 1962 r. ponownie poruszono kwestię zgodności katolicyzmu z nowoczesnością.
Ulrich L. Lehner po raz pierwszy opowiada zapomnianą historię tych reformatorsko nastawionych katolików. Gdy papież Franciszek jeszcze bardziej przesuwa granice katolicyzmu, a katolicy ponownie zmagają się z tymi pytaniami, ta książka okaże się lekturą obowiązkową.
