Katechizm serca

Opinie czytelników

Wspomnienia Benjamina Jamesa Brenkerta przedstawiają jego zmagania jako homoseksualnego księdza jezuity poszukującego akceptacji w Kościele katolickim, podróż pełną tęsknoty, rozczarowania i tęsknoty za włączeniem. Krytykuje stanowisko Kościoła wobec osób LGBTQ+ i podkreśla potrzebę reprezentacji i akceptacji w kontekście religijnym.

Czytelnicy chwalą książkę za szczere i głębokie przedstawienie osobistych zmagań, głębię emocjonalną oraz szczere refleksje autora na temat jego wiary i seksualności. Wielu uznało ją za wciągającą i pouczającą na temat doświadczeń osób LGBTQ+ w Kościele i pochwaliło jej znaczenie dla aktualnych kwestii sprawiedliwości społecznej. Pisanie jest opisywane jako szczere i trzymające w napięciu, co sprawia, że jest to fascynująca lektura.

Niektórzy recenzenci wyrazili rozczarowanie traktowaniem Brenkerta przez Kościół i zakwestionowali jego ostateczną wiarę w katolicyzm. Niektórzy krytykowali strukturę i skupienie się na narracji, a niektórzy czytelnicy chcieli głębszej eksploracji przekonań religijnych Brenkerta. Co więcej, niektórzy czytelnicy uznali portret Kościoła i jego polityki za zbyt krytyczny lub rozczarowujący.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Catechism of the Heart

Zawartość książki:

W wieku dwudziestu pięciu lat Benjamin James Brenkert - młody mężczyzna z Long Island, student pracy społecznej i powołany do kapłaństwa - wstąpił do jednego z najodważniejszych, wpływowych, apostolskich zakonów Kościoła rzymskokatolickiego. Mając trzydzieści cztery lata i będąc członkiem Towarzystwa Jezusowego (jezuitów) w dobrej kondycji, Brenkert został skierowany do świeckich przez swojego ostatniego przełożonego zakonnego.

Brenkert nie mógł publicznie ujawnić się jako homoseksualny jezuita i wspierać swoich rówieśników LGBTQ, którzy byli zwalniani z różnych kościelnych miejsc pracy i wolontariatu z powodu tego, kogo kochali. Brenkert nigdy nie ukrywał swojej seksualności przed przełożonymi zakonnymi, wiedział aż za dobrze, co jest napisane w Katechizmie Kościoła na temat homoseksualistów. Mimo to czuł się wyjątkowo powołany, by odpowiedzieć na Boże zaproszenie do służenia Mu w całkowitej miłości jako kapłan, co zostało potwierdzone w modlitwie podczas trzydziestodniowych rekolekcji w ciszy i potwierdzone przez jego przełożonych zakonnych i rówieśników przez całe życie w jezuitach.

W swoim liście otwartym do papieża Franciszka w 2014 roku Brenkert napisał: Papieżu Franciszku...

Proszę Cię, abyś poinstruował Konferencję Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych, aby powiedziała katolickim instytucjom, aby nie zwalniały więcej katolików LGBTQ. Proszę Cię, abyś wypowiedział się przeciwko prawom, które kryminalizują i uciskają osoby LGBTQ na całym świecie.

Działania te ożywiłyby stwierdzenie: "Kim jestem, by osądzać?". W 2015 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uchylił zakazy małżeństw osób tej samej płci w sprawie Obergell przeciwko Hodges, a w 2020 r.

Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych rozszerzył ustawę o prawach obywatelskich z 1964 r. o dyskryminację ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. Pomimo tych przełomowych osiągnięć w sektorze publicznym, katolicy LGBTQ nadal nie mogą przyjmować komunii i zawsze muszą szukać pojednania.

Ich rozkwit jako części społeczności religijnej jest zawsze udaremniany. Relacja Brenkerta z jego życia przed, w i po jezuitach jest przeplatana próbami i udrękami, ale zawsze pozostaje pełna nadziei, napisana szczerze i z ośmielającą szczerością.

Brenkert oferuje czytelnikom możliwość dołączenia do niego w teologicznej i duchowej pielgrzymce, która kończy się rozeznaniem. Dzisiejszy świat jest pełen rozproszenia, dezinformacji i nieśmiałości, pielgrzymka Brenkerta jest pełna przekonania, serdeczna, napisana z zapałem, aby pomóc ludziom wiary i bez wiary odnaleźć swoje prawdziwe ja, a wszystko to na większą chwałę Boga.