Katastrofalne linienie

Oryginalny tytuł:

Catastrophic Molting

Zawartość książki:

Katastrofalne linienie to zbiorowy rytuał utraty i regeneracji doświadczany przez słonie morskie (Mirounga Angustirostris) wzdłuż wybrzeża Kalifornii. Podczas linienia mirounga odpoczywają razem na brzegu i poszczą, aby zachować energię.

Zbiorowy odpoczynek tworzy ochronę społeczną w czasach, gdy są one najbardziej narażone. Tylko w tych okresach dramatycznych zmian mogą wyhodować nowe, gładkie płaszcze. Wiersze w tym zbiorze mówią o żałobie i stracie, wściekłości i buncie.

Książka składa się z trzech części: Contagion, Sangue i Pelage.

Wiersze o zarażeniu ukazują świat podzielony na pół jak tykwa przez wirusa. "Bicie, drżenie" otwiera książkę z kobietą błagającą o litość.

Poeta tworzy wiersze wymazywania, które zmieniają izolację w obserwację: "moje stopy wyglądały na zewnątrz / słuchając". Utwór oddaje graniczność głębokiej zmiany. "Rozpoczął się nowy cykl / już nigdy nie będę taki sam".

Druga sekcja, Sangue, zawiera wiersze pełne żałoby i gniewu. "Znam psalm, kiedy go słyszę / kiedy mordujesz przyszłość muzyki / wyczarowujesz zagładę". Dysfunkcja na Ziemi odbija się echem na ulicach naszej rozległej galaktyki.

Wiersze te odmawiają normalizacji wojny, militaryzmu czy śmiertelnych wykroczeń policji. W ostatniej części, Pelage, poetka gromadzi wojnę we własnym ciele, aby ją zdetonować.

Wiersze potępiają nawiedzające powtórzenia nadużyć władzy i załamania klimatu. Poruszając się z gołymi rękami przez ból, wiersze nabierają rozpędu, by "dmuchać wiatrem tsunami" i "grzechotać przez biurka". Z werwą Oya, bogini przodków i radykalnej zmiany, praca domaga się empatii i współistnienia.

Wiersze zmierzają w kierunku pytania: "co by było, gdybyśmy byli częścią całości, która kochałaby nas bez końca?".

"Catastrophic Molting zrywa z bezwładnością dominacji, by podążać w kierunku wolności, gdzie "odejście może być tak naprawdę wejściem / odwrócenie się może być tak naprawdę zwróceniem się ku". Shimshon-Santo wykorzystuje narzędzia językowe, aby przypomnieć czytelnikom, że istnieje siła w odrzuceniu, komfort w zbiorowej żałobie i możliwości w ponownym wyobrażeniu.