Katastrofa na Sandusky: Życie pułkownika Williama Crawforda

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis historyczny życia pułkownika Williama Crawforda, z istotnymi informacjami kontekstowymi na temat wczesnej historii Ohio, traktowania rdzennej ludności i aspektów genealogicznych. Chociaż jest chwalony za dokładne badania i wciągającą narrację, niektórzy czytelnicy uważają, że nie skupia się na samym Crawfordzie i zawiera zbyt wiele niepowiązanych materiałów.

Dobrze zbadana, wciągająca narracja, cenne informacje historyczne i genealogiczne, obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych historią Ohio i życiem pułkownika Crawforda, pomaga kontekstualizować złożone relacje historyczne.

Nieco ogólne skupienie się na Jerzym Waszyngtonie i bitwach, a nie na pułkowniku Crawfordzie, kilku czytelników uważało, że perspektywa autora na Crawforda była negatywna, a książka może nie spodobać się tym, którzy szukają bardziej szczególnego skupienia się na Crawfordzie.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Disaster on the Sandusky: The Life of Colonel William Crawford

Zawartość książki:

W tej pierwszej w historii biografii historyk Robert Thompson opowiada dramatyczną historię życia i śmierci Williama Crawforda, legendarnej postaci z brutalnego świata amerykańskiej granicy kolonialnej i człowieka uznawanego przez wielu Amerykanów za męczennika. Pisząc to, co zostało opisane jako "fascynująca narracja", autor rzuca światło na człowieka, który był niegdyś legendarną postacią w amerykańskim folklorze i historii.

Crawford, pionierski rolnik, geodeta i żołnierz, był również ambitnym oportunistą, który zaprzyjaźnił się z młodym osiemnastoletnim geodetą Jerzym Waszyngtonem, inicjując w ten sposób związek, który trwał przez ponad trzydzieści lat. Obaj mężczyźni ostatecznie stali się wspólnikami biznesowymi, a Crawford miał nadzieję na zdobycie bogactwa dzięki planom spekulacji gruntami Washingtona w Ohio Country.

Crawford służył również pod dowództwem Waszyngtona jako żołnierz, biorąc udział w niektórych z doniosłych wydarzeń, które ukształtowały przyszłość Ameryki. Zaciągnął się do milicji Wirginii na początku wojny francusko-indyjskiej, awansując na kapitana pod dowództwem Waszyngtona. Crawford był z Waszyngtonem, gdy ten wpadł w zasadzkę na francuskie wojska w lesie w Pensylwanii, co zapoczątkowało globalną wojnę z Francją, i był z Waszyngtonem ponownie nad rzeką Monongahela, gdy brytyjska armia generała Braddocka poniosła klęskę. Później Crawford przyłączył się do sprawy patriotów, dowodząc pułkiem Wirginii wraz z Waszyngtonem podczas dwóch wielkich bitew rewolucji amerykańskiej.

To właśnie walki z rdzennymi Amerykanami zadecydowały o ostatecznym losie Crawforda. Po brutalnej masakrze prawie stu pokojowo nastawionych chrześcijańskich Delaware, mężczyzn, kobiet i dzieci, dokonanej przez amerykańską milicję w małej wiosce o nazwie Gnadenhutten, amerykański generał dowodzący w Fort Pitt poprosił Crawforda o powrót do służby. Planowano ekspedycję przeciwko twierdzy rdzennych Amerykanów wzdłuż rzeki Sandusky, a generał potrzebował dowódcy, który nie dopuściłby do kolejnego Gnadenhutten - tym kimś był William Crawford. Crawford brzydził się ludobójczymi taktykami, takimi jak te zastosowane w Gnadenhutten, i zgodził się objąć dowództwo pomimo silnych wątpliwości, czy ekspedycja może się powieść. Plan ekspedycji zakładał, że prawie pięciuset konnych ochotników milicji przemierzy w tajemnicy dwieście pięćdziesiąt mil pustkowi Ohio, by przeprowadzić atak z zaskoczenia na wroga, którego wykwalifikowani, odważni wojownicy byli oburzeni tym, co wydarzyło się w Gnadenhutten. Wątpliwości Crawforda okazały się aż nazbyt uzasadnione.

Gdy niesforni, niezdyscyplinowani ochotnicy milicji posuwali się powoli przez kraj Ohio, byli obserwowani i śledzeni przez zwiadowców rdzennych Amerykanów. Nie mając możliwości zaskoczenia, Crawford nieświadomie wprowadził swoich ludzi w zasadzkę potężnych sił wojowników Delaware i Wyandot. Wycofując się do odizolowanego skrawka lasu na szerokich równinach Sandusky, który stał się znany jako Battle Island, on i jego ludzie toczyli beznadziejną bitwę przez prawie dwa dni. Gdy zabrakło wody i amunicji, Crawford zarządził śmiałą nocną próbę ucieczki. Jednak jego plan szybkiego, ale uporządkowanego odwrotu szybko przerodził się w rutynę, gdy setki ochotników ruszyły galopem w ciemność, tchórzliwie próbując się ratować.

Crawford został wzięty do niewoli przez Delaware, którzy niesłusznie obwiniali go o okrucieństwo w Gnadenhutten. Został postawiony przed sądem, gdzie bronił go sojusznik rdzennych Amerykanów i dawny przyjaciel Crawforda, niesławny zdrajca Simon Girty. Girty przygotował skuteczną obronę, a proces przybierał dramatyczne zwroty akcji.

William Crawford został skazany na śmierć przez spalenie na stosie za zbrodnię, której nie popełnił i której chciał zapobiec. Jego historia została teraz opowiedziana w wnikliwy sposób, który przedstawia nowe informacje i jaśniejszy obraz tego, kim naprawdę był William Crawford, zarówno jako człowiek, jak i przywódca wojskowy.