Ocena:
Recenzje odzwierciedlają mieszankę opinii na temat książki. Podczas gdy wielu czytelników docenia wnikliwe dyskusje na temat katastrof geologicznych i uważa, że tekst jest jasny i przystępny, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące jego oryginalności i współpracy autora z negacjonistami klimatycznymi. Niektórzy mieli również problemy z fizycznym stanem książki po jej otrzymaniu.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania
⬤ interesujące dyskusje na temat katastrof geologicznych
⬤ przystępny dla nie-naukowców
⬤ łączy informacje z różnych dziedzin
⬤ zawiera odniesienia do badań.
⬤ Niektórzy uznali ją za wtórną i pozbawioną oryginalności
⬤ zgłoszono problemy z jakością książki
⬤ niektórzy uważali, że jest ona częściowo spekulatywna
⬤ krytyka współpracy autora z kontrowersyjnymi postaciami.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Cataclysms: A New Geology for the Twenty-First Century
W 1980 roku świat nauki był oszołomiony, gdy niezależny zespół badaczy zaproponował, że potężne uderzenie meteorytu zmiotło dinozaury i inną faunę z Ziemi 66 milionów lat temu. Naukowcy znaleźli dowody na poparcie tej teorii w "kraterze zagłady" na półwyspie Jukatan, pokazując, że nasza planeta była kiedyś celem na galaktycznej strzelnicy.
W Kataklizmach Michael R. Rampino opiera się na najnowszych odkryciach czołowych geologów, aby pójść o krok dalej w "neokatastrofizmie", w kierunku bogatszego zrozumienia nauki stojącej za głównymi wstrząsami planetarnymi i wydarzeniami wymierania. Rampino opowiada o swoim nawróceniu na hipotezę impaktu, opisując swoje wizyty w miejscach uderzeń meteorów i przegląd istniejącego zapisu geologicznego.
Nowa geologia, którą nakreśla, wyraźnie odrzuca dziewiętnastowieczny "uniformitaryzm", który postrzega zmiany planetarne jako stopniowe i napędzane przez procesy, które możemy dziś zaobserwować. Rampino oferuje kosmiczny kontekst dla geologicznej ewolucji Ziemi, w którym kataklizmy z góry w postaci uderzeń komet i asteroid oraz z dołu w postaci ogromnych wylewów lawy w erupcjach powodziowo-bazaltowych doprowadziły do poważnych, a nawet katastrofalnych zmian na powierzchni Ziemi.
Ta nowa geologia postrzega pozycję Ziemi w naszym Układzie Słonecznym i galaktyce jako klucze do zrozumienia geologii naszej planety i historii życia. Rampino kończy kontrowersyjnym rozważaniem potencjału ciemnej materii jako mechanizmu wyzwalającego, badając jej rolę w ogrzewaniu jądra Ziemi i pobudzaniu masowego wulkanizmu w czasie geologicznym.