Opinie czytelników
Podsumowanie:The Carthaginians autorstwa Dextera Hoyosa to dobrze zbadany i kompleksowy opis cywilizacji Kartagińczyków, oferujący wgląd w jej historię, kulturę i otaczające ją mity. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jasność, dokładność i wciągający styl pisania, niektórzy krytykują jakość druku książki i postrzegają ją jako krótką lub niewystarczająco informacyjną.
Zalety:⬤ Dokładnie zbadana i wszechstronna
⬤ jasne wyjaśnienia historii Kartaginy
⬤ dobrze napisana i wciągająca
⬤ cenna do czytania akademickiego i rekreacyjnego
⬤ zwięzła, ale pouczająca
⬤ wysokiej jakości wydanie w twardej oprawie
⬤ rozwiewa mity i błędne przekonania na temat Kartaginy.
Wady:⬤ Słaba jakość druku w niektórych wydaniach
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ją za krótką lub pozbawioną głębi
⬤ kilku recenzentów wątpi w jej ogólną informatywność.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Carthaginians
Zawartość książki:
Kartagińczycy ukazuje złożoną kulturę, społeczeństwo i osiągnięcia słynnego, choć niezrozumianego, starożytnego ludu. Zaczynając jako feniccy osadnicy w Afryce Północnej, Kartagińczycy poszerzyli swoją cywilizację o wpływy sąsiednich ludów Afryki Północnej, Egiptu i świata greckiego. Ich własne wpływy kulturowe rozprzestrzeniły się z kolei w zachodniej części Morza Śródziemnego, narzucając dominację nad Sardynią, zachodnią Sycylią i wreszcie południową Hiszpanią.
Jako stabilna republika Kartagina zyskała uznanie greckich obserwatorów, zwłaszcza Arystotelesa, a także wielu Rzymian - nawet Katona, który skądinąd słynął z tego, że twierdził, iż "Kartagina musi zostać zniszczona". Kartagina dorównywała wielkiemu miastu-państwu Syrakuzom pod względem potęgi i ambicji, a następnie starła się z Rzymem o panowanie nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego. Przez pewien czas, dowodzona przez swojego największego generała Hannibala, stała się wiodącą potęgą między Atlantykiem a Adriatykiem.
To głównie po jej zniszczeniu w 146 r. p.n.e. Kartagina zaczęła być przedstawiana przez Greków i Rzymian jako obca cywilizacja, surowa, ponura i splamiona krwią. Demonizowanie ofiary złagodziło zażenowanie rzymską agresją; Wergiliusz w swojej Eneidzie był jednym z niewielu, którzy zaoferowali bardziej wrażliwą wizję. Badając zarówno pisemne, jak i archeologiczne dowody, Kartagińczycy ujawniają złożony, wielokulturowy i innowacyjny lud, którego osiągnięcia wywarły niezatarty wpływ na ich rzymskich zdobywców i na historię.
