Karnawał przekąsek: Dzienniki (2003-2020)

Opinie czytelników

Najnowsza kolekcja pamiętników Davida Sedarisa, „A Carnival of Snackery”, została przyjęta z mieszanymi recenzjami. Fani doceniają jego humor, dowcip i głębię, szczególnie w sposobie wyrażania spostrzeżeń na temat współczesnego społeczeństwa i osobistych anegdot. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że komentarze polityczne są podzielone i uważają, że książce brakuje organizacji i treści. Podczas gdy wielu cieszy się z zabawnych krótkich wpisów, inni opisują je jako lekkie i łatwe do zapomnienia.

⬤ Dowcipne i zrozumiałe pisanie
⬤ wciągające i humorystyczne anegdoty
⬤ wnikliwe komentarze na temat codziennego życia i współczesnego społeczeństwa
⬤ świetne dla fanów twórczości Sedarisa
⬤ przyjemne do lekkiej lektury.

⬤ Komentarz polityczny może być alienujący
⬤ niektórzy uważają, że format jest epizodyczny i niezorganizowany
⬤ postrzegany jako lekki i pozbawiony głębi
⬤ niektórzy czytelnicy woleli wcześniejszy, bardziej ryzykowny styl Sedarisa.

(na podstawie 170 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Carnival of Snackery: Diaries (2003-2020)

Zawartość książki:

New York Times Book Review Editors' Choice: Ttu nie ma dobrego sposobu na prowadzenie pamiętnika, ale jeśli istnieje zabawny sposób, David Sedaris wydaje się go opanować.

Jeśli szukasz pępka świata, to trafiłeś w niewłaściwe miejsce; to samo dotyczy drętwej autorefleksji. Jego obserwacje kierują się raczej na zewnątrz: bójka między dwoma mężczyznami w autobusie, bójka między dwoma mężczyznami na ulicy, przechodnie uderzani w głowę lub gromadzący się, by obserwować, jak mężczyzna rozważa skok na śmierć. Jest też sprośny żart podczas podpisywania książki, a potem jeszcze bardziej sprośny podczas kolacji - mnóstwo tu żartów. Mnóstwo śmiechu.

Te pamiętniki przypominają ci, że kiedyś naprawdę nienawidziłeś George'a W. Busha i że nie tak dawno temu Donald Trump był po prostu nieszkodliwym pośmiewiskiem, przynajmniej we francuskiej telewizji. Czas płynie, a Sedaris, przy swoim biurku lub w samolocie, w hotelowych jadalniach i dziwnych japońskich gospodach, rejestruje to. Wpisy tutaj odzwierciedlają ciągle zmieniające się tło - nowe administracje, nowe ograniczenia dotyczące wypowiedzi i zachowania. To, co można powiedzieć na początku książki, nie można powiedzieć pod koniec. W najlepszym wydaniu, A Carnival of Snackery jest swego rodzaju próbnikiem: gorzkim i słodkim. Niektóre wpisy są dokładnie tym, czego chciałeś. Inne można dyskretnie wypluć w serwetkę.