Niniejsza książka poświęcona jest historii życia jednego z najbardziej wpływowych przedstawicieli tak zwanego „pokolenia założycielskiego” zachodnioniemieckich historyków.
W oparciu o jego obszerną spuściznę przeanalizowano myślenie i zachowanie Karla Dietricha Erdmanna w czasach narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim jego niezwykłą karierę po 1945 r., która miała doprowadzić go do najwyższych gremiów krajowej polityki edukacyjnej i na szczyt międzynarodowej dyplomacji akademickiej. Praca skupia się z jednej strony na ciągłościach i przerwach w intelektualnej biografii Erdmanna, a z drugiej na jego pozycji jako rzecznika i multiplikatora w kontekście liberalno-konserwatywnej modernizacji starej Republiki Federalnej.