Karia and the Dodekanese: Cultural Interrelations in the Southeast Aegean I Late Classical to Early Hellenistic
Artykuły w Karia and the Dodekanese Vol. I koncentrują się na rozwoju regionalnym i stosunkach międzyregionalnych w zachodniej Azji Mniejszej i Dodekanese w okresie późnoklasycznym i wczesnohellenistycznym.
Przez cały okres starożytności region ten był dynamicznym miejscem spotkań cywilizacji wschodniej i zachodniej. Osiągnięcia kulturowe o wyjątkowym i wiecznym znaczeniu, w tym znaczące dzieła starożytnej greckiej literatury, filozofii, sztuki i architektury, powstały w nadmorskich miastach zachodniej Anatolii i sąsiednich wysp Morza Egejskiego. W IV wieku p.n.e.
wschodnie miasta doświadczyły nowego boomu gospodarczego i rozpoczęło się odrodzenie kultury archaicznej, czasami określane mianem "renesansu jońskiego". Ożywienie kulturalne przyczyniło się do odbudowy starych głównych dzieł, takich jak Artemizjon w Efezie, upiększania sanktuariów i nowej architektury królewskiej, takiej jak Maussolleion w Halikarnassos.
Bogate ożywienie kulturalne było początkowo promowane przez rodzinę satrapów Hekatomnidów w Karii, a w szczególności przez jej najsłynniejszego członka, Maussollosa, którego wpływy nie ograniczały się do Azji Mniejszej, ale obejmowały wyspy Dodekanese Kos i Rhodos. Częściowo pod wpływem karijskiej satrapii, na Rodos, Halikarnassos, Priene, Knidos i Kos powstało wiele miast opartych na nowym, wspólnym modelu urbanistycznym.
Kiedy Aleksander Wielki podbił satrapie w zachodniej Azji Mniejszej w 334 r. p.n.e., kultura początkowo promowana na dworach satrapów była kontynuowana przez utalentowanych myślicieli, poetów i architektów, przygotowując drogę do hellenistycznych ośrodków kulturalnych, takich jak Aleksandria.