Ocena:
Punishing the Poor autorstwa Loica Wacquanta jest szczegółowym badaniem relacji między opieką społeczną a polityką karną w kontekście neoliberalizmu. Wacquant argumentuje, że wzrost liczby więźniów jest odpowiedzią na demontaż systemów opieki społecznej, wymierzoną w zmarginalizowane populacje i odzwierciedlającą hipokryzję ideologii państwowych. Książka wykorzystuje zarówno dane jakościowe, jak i ilościowe, aby zilustrować swoją tezę.
Zalety:⬤ Prowokująca do myślenia analiza łącząca opiekę społeczną i uwięzienie.
⬤ Mistrzowskie użycie języka i rozbudowanych metafor.
⬤ Zapewnia kompleksowe spojrzenie na neoliberalne zarządzanie państwem i jego wpływ na ubogich.
⬤ Bogaty w statystyki i studia przypadków, dzięki czemu argumenty są przekonujące.
⬤ Polecana każdemu zainteresowanemu rządem, socjologią i teorią krytyczną.
⬤ Gęsty i wymagający język, który może być niedostępny dla niektórych czytelników.
⬤ Sporadyczne użycie akademickiego żargonu, które może utrudniać zrozumienie.
⬤ Niektóre dane mogą być postrzegane jako przestarzałe, biorąc pod uwagę publikację książki w 200
⬤ roku.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Punishing the Poor: The Neoliberal Government of Social Insecurity
Karzący zwrot polityki karnej w Stanach Zjednoczonych po apogeum ruchu na rzecz praw obywatelskich nie jest odpowiedzią na rosnącą niepewność kryminalną, ale na niepewność społeczną spowodowaną fragmentacją pracy najemnej i zachwianiem hierarchii etniczno-rasowej. Wpisuje się on w szerszą rekonstrukcję państwowego ślubu restrykcyjnego „workfare” i ekspansywnego „prisonfare” w ramach filozofii moralnego behawioryzmu. Ten paternalistyczny program penalizacji ubóstwa ma na celu ograniczenie zaburzeń miejskich spowodowanych deregulacją gospodarczą i narzucenie niepewnego zatrudnienia postindustrialnemu proletariatowi. Tworzy on również jaskrawy teatr moralności obywatelskiej, na którego scenie elity polityczne mogą zaaranżować publiczne oczernianie dewiantów - nastoletniej „matki z opieki społecznej”, „ulicznego bandyty” z getta i wędrującego „drapieżnika seksualnego” - i uzupełnić deficyt legitymizacji, którego doświadczają, gdy odrzucają ustaloną rządową misję ochrony społecznej i gospodarczej. Przenosząc zmiany w zakresie opieki społecznej i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych do jednej ramy analitycznej, zwracając uwagę zarówno na instrumentalne, jak i komunikacyjne momenty polityki publicznej, Punishing the Poor pokazuje, że więzienie nie jest zwykłym technicznym narzędziem egzekwowania prawa, ale podstawową instytucją polityczną.
I ujawnia, że kapitalistyczna rewolucja z góry zwana neoliberalizmem nie pociąga za sobą nadejścia "małego rządu", ale budowę rozrośniętego i inwazyjnego państwa karnego, głęboko szkodliwego dla ideałów demokratycznego obywatelstwa.
Odwiedź stronę autora.
