Kapo

Opinie czytelników

Książka zagłębia się we wstrząsające życie Żyda, który zostaje kapo w obozach koncentracyjnych podczas II wojny światowej, badając tematy tożsamości, przetrwania i upadku moralnego. Poprzez retrospekcje i wewnętrzne dialogi ukazuje jego zmagania z sumieniem i nawiedzające wspomnienia jego czynów, jednocześnie podkreślając szerszy kontekst historyczny cierpienia Żydów w Serbii.

Książka jest potężnym studium psychologicznym, które przedstawia głęboko ludzkie przesłanie o złożoności przetrwania i moralności w ekstremalnych sytuacjach. Jest wciągająca i skłania do głębokiej refleksji na temat osobistej siły i słabości pod przymusem. Temat jest znaczący, dotyczy traktowania Żydów w Serbii podczas II wojny światowej i oferuje istotne spojrzenie na Holokaust.

Tłumaczenie zostało skrytykowane za to, że jest chaotyczne i wpływa na płynność narracji. Struktura książki, w dużej mierze koncentrująca się na retrospekcjach i dialogach wewnętrznych, może utrudniać śledzenie, a niektórzy czytelnicy mogą mieć trudności z rozróżnieniem między przeszłością a teraźniejszością. Dodatkowo, graficzne przedstawienia brutalności i ciężkie tematy sprawiają, że jest to trudna lektura.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Druzgocąca powieść o okrucieństwach II wojny światowej i niewyobrażalnych rzeczach, które ludzie robili, aby przetrwać, autorstwa jednego z największych literackich głosów Jugosławii.

Lamian jest ocalałym, ale ocalałym szczególnego rodzaju. Był kapo, więźniem, który służył jako strażnik obozowy, aby się uratować. Ale czy Lamian ocalił samego siebie?

Wojna się skończyła, wraca do życia w bośniackim mieście Banja Luka, pracuje w biurze geodezyjnym, wynajmuje pokój, je tyle gorących ziemniaków, ile chce, nie zawracając sobie nawet głowy soleniem ich - liczy się ilość. Gdyby tylko mógł przestać oglądać się przez ramię i wzdrygać na ulicy w obawie, że jakiś nieznajomy podejdzie, uderzy go w twarz i powie donośnym głosem: "Masz".

Gdyby tylko mógł przestać martwić się o Helenę Lifkę, która okazała się Jugosłowianką, a do tego Żydówką; jedną z kobiet, które zmusił, by przyszły nago do szopy, gdzie ukrył złoto, i usiadły mu na kolanach w zamian za chleb z masłem i odrobinę ciepłego mleka. Mogła pojawić się każdego dnia, teraz jako stara kobieta, i wskazać palcem oskarżającego.

W tej mistrzowskiej powieści Aleksandar Tisma pokazuje krok po kroku, jak strach może zmienić zwykłego człowieka w potwora.