Kapitan Shakespear: Eksploracja pustyni, arabskie intrygi i powstanie Ibn Sa'ud

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynującą eksplorację wkładu jednostki w zrozumienie złożoności Bliskiego Wschodu, podkreślając znaczenie uznania kulturowego i komunikacji.

Wciągająca narracja, dobrze napisana, oferuje głęboki wgląd w złożoność regionu, podkreśla znaczenie zrozumienia kulturowego i relacji osobistych, przedstawia niezwykłe ludzkie osiągnięcia.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że nadrzędne tematy są zbyt skoncentrowane na konkretnej postaci historycznej, a głębia niuansów kulturowych może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z regionem.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Captain Shakespear: Desert Exploration, Arabian Intrigue and the Rise of Ibn Sa'ud

Zawartość książki:

Dwa lata przed otrzymaniem przez T.E. Lawrence'a rozkazu udania się do Hejaz w celu nawiązania kontaktu z przywódcą arabskiej rewolty, inni brytyjscy oficerowie przemierzali już bezlitosną pustynię Nejdi na Półwyspie Arabskim, aby zebrać plemienne poparcie dla brytyjskich wysiłków wojennych.

Pierwszym z nich był kapitan William Henry Irvine Shakespear, agent polityczny z Departamentu Politycznego Rządu Indii. Urodzony w październiku 1878 roku w Indiach, Shakespear spędził większość swojego dzieciństwa z dala od swoich anglo-indyjskich rodziców, ucząc się w Portsmouth, a później na wyspie Man, zanim wstąpił do Sandhurst jako kadet oficerski armii brytyjsko-indyjskiej. Po powrocie do Indii Shakespear spędził sześć lat w służbie wojskowej, zanim dołączył do Departamentu Politycznego w 1904 roku, służąc dwukrotnie w Bandar Abbas i krótko w Muskacie.

Następną misją Shakespeara był agent polityczny w Kuwejcie, który przybył do nadmorskiego szejkanatu wiosną 1909 roku.

Przez następne cztery lata podróżował po pustyni Nejdi, dostarczając zarówno Londynowi, jak i Delhi cennych informacji wywiadowczych na temat ogromnie nieznanego wnętrza, a także kultywując osobiste relacje z Ibn Sa'udem, emirem Rijadu. W czasie, gdy Londyn i Konstantynopol negocjowały traktat angielsko-osmański, Shakespear niemal stał się persona non grata za wspieranie emira po tym, jak jego plemienni wojownicy wypędzili osmańskie garnizony w al-Hasa w 1913 roku.

Kiedy w lipcu 1914 roku ogłoszono wojnę, Shakespear był jednym z pierwszych, którzy próbowali dołączyć do armii brytyjskiej, by walczyć we Francji, ale kiedy Imperium Osmańskie wydawało się sprzymierzać z Niemcami, mocarstwa, które wcześniej go unikały, potrzebowały teraz jego wyjątkowej wiedzy o Arabii Środkowej i relacji z Ibn Sa'udem. W październiku tego roku, gdy wielu jego rówieśników i rodaków przekroczyło kanał La Manche, aby wzmocnić tych, którzy już byli w okopach, Shakespear wyruszył do Kuwejtu w ramach specjalnej służby, aby spotkać się z emirem. Była to misja, którą później pochwalił T.E.

Lawrence, uznając kluczową rolę, jaką agent polityczny odegrał na wczesnych etapach wojny na Bliskim Wschodzie. Shakespear był pionierem w eksploracji Nejd, rejestrując wiele pierwszych zdjęć swoim aparatem, choć było kilku innych równie nieustraszonych brytyjskich urzędników, którzy poprzedzili go na pustyni. Od końca XVIII wieku Kompania Wschodnioindyjska wielokrotnie zderzała się z Domem Sa'ud, próbując zrozumieć intencje drugiej strony, zanim agent polityczny położył podwaliny pod formalne stosunki dyplomatyczne z Ibn Sa'udem, a później z Królestwem Arabii Saudyjskiej.