Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia krytyczną analizę kapitalizmu, w szczególności skierowaną do wybitnych ekonomistów związanych z ideologiami wolnorynkowymi, takimi jak Friedman, Hayek i Mises. Chociaż jest chwalona za wnikliwą krytykę i konwersacyjny styl, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi w niektórych obszarach, a inni krytykują podejście i dojrzałość autora.
Zalety:⬤ Wciągająca i łatwa w czytaniu, z konwersacyjnym stylem.
⬤ Oferuje wnikliwą krytykę argumentów i ideologii kapitalistów.
⬤ Podkreśla sprzeczności w kapitalistycznej retoryce.
⬤ Zapewnia dogłębną analizę obecnej amerykańskiej gospodarki i jej wad.
⬤ Sugeruje drogi rozwoju i alternatywy dla obecnego systemu.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznają pierwszy rozdział za szorstki i powolny.
⬤ Oskarżenia o niedojrzałość w tonie autora i odrzucanie przeciwnych punktów widzenia.
⬤ Krytycy twierdzą, że nadmiernie upraszcza złożone relacje gospodarcze.
⬤ Autor nie odnosi się odpowiednio do kontrargumentów lub teoretycznych ram austriackiej szkoły ekonomii.
⬤ Niektórzy uważają, że książka jest skierowana do odbiorców już przekonanych do jej argumentów, bez szerszego zaangażowania.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Capitalism vs. Freedom: The Toll Road to Serfdom
Zawartość książki:
Przez lata uczono nas, że kapitalizm jest dobry dla wolności. Dominujący prawicowi gospodarze radiowi do dziś polecają "libertariańskie" klasyki, takie jak Droga do poddaństwa Hayeka i Kapitalizm i wolność Friedmana, które twierdzą, że rynki nas wyzwalają, a obraz ten nadal dominuje w szkołach i spektrum politycznym.
Cóż, ugnij się, jeden procent, ponieważ Rob Larson's Capitalism vs. Freedom: The Toll Road to Serfdom stawia wielki biznes pod lupą.
Książka ta obala konserwatywnych klasyków, pokazując jednocześnie, że rynek ma swoje własne wielkie centra władzy, które sama tradycja libertariańska uważa za granicę wolności. W rzeczywistości Larson pokazuje, w jaki sposób kapitalizm zawodzi zarówno tę, jak i inne koncepcje ludzkiej wolności - nie tylko nie ustanawiając prawa do udziału w produkcji społeczeństwa, ale także pozostawiając nas przedmiotem wielkich gier władzy korporacyjnej własności jednego procenta.
