Ocena:
Recenzje książki „Kant i fenomenologia” Toma Rockmore'a ujawniają złożoną analizę filozofii Kanta, pozycjonując Rockmore'a zarówno jako obserwatora, jak i interpretatora. Recenzenci doceniają głębię i szczegółowość badań nad doktrynami Kanta i ich implikacjami. Wyrażają jednak zaniepokojenie interpretacjami Rockmore'a, sugerując, że błędnie przedstawia Kanta lub nie angażuje się krytycznie w doktryny, które bada, często narzucając zamiast tego własne poglądy filozoficzne.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza filozofii Kanta i dialogów z innymi doktrynami.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na wzajemne powiązania współczesnej filozofii z Kantem.
⬤ Historyczny styl obserwacji Rockmore'a pozwala na kompleksową prezentację różnych filozofów.
⬤ Potencjalne błędne interpretacje idei Kanta, prowadzące do błędnych analiz.
⬤ Tendencja do narzucania własnej perspektywy filozoficznej Rockmore'a na doktryny Kanta, co może zaciemniać ich pierwotne znaczenie.
⬤ Powtarzająca się treść i brak jasności co do organizacji materiału.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Kant and Phenomenology
Fenomenologia, wraz z marksizmem, pragmatyzmem i filozofią analityczną, zdominowała filozofię w XX wieku - a Edmund Husserl jest zwykle uważany za pierwszego, który rozwinął tę koncepcję.
Jego poglądy wpłynęły na wielu ważnych późniejszych myślicieli, takich jak Heidegger i Merleau-Ponty, którzy ostatecznie odwrócili fenomenologię od kwestii wiedzy. Tom Rockmore argumentuje jednak za powrotem do początków fenomenologii w epistemologii, a czyni to, lokalizując jej korzenie w pracach Immanuela Kanta.
Kant i fenomenologia śledzi sformułowanie fenomenologicznego podejścia Kanta w drugim wydaniu Krytyki czystego rozumu Kanta. W odpowiedzi na różne krytyki pierwszego wydania, Kant z większą siłą przedstawił konstruktywistyczną teorię wiedzy. Ta zmiana w myśleniu Kanta podważyła reprezentacyjne podejście do epistemologii i to właśnie ten zwrot, jak twierdzi Rockmore, czyni Kanta pierwszym wielkim fenomenologiem.
Następnie podąża za tą fenomenologiczną linią poprzez prace idealistycznych następców Kanta, Fichtego i Hegla. Zanurzony w źródłach i literaturze, którą bada, Kant i fenomenologia przekonująco przekształca naszą koncepcję obu głównych tematów.
