Kanon i Gigue D-dur, T 337: partytura utworu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Canon and Gigue in D major, T 337: Study score

Zawartość książki:

Ukochany Kanon Johanna Pachelbela, pierwsza część Kanonu i Gigue D-dur, był zupełnie nieznany aż do jego publikacji w 1918 roku w niemieckim czasopiśmie „Archiv fur Musikwissenschaft”.

Pierwsza kompletna partytura i partytury, zredagowane przez Maxa Seifferta, ukazały się 11 lat później. Choć utwór cieszył się pewnym zainteresowaniem, jego sława wzrosła dopiero w latach 70.

za sprawą nagrania dokonanego przez francuskiego dyrygenta Jeana-Francoisa Paillarda. W ostatnich latach wydanie Seifferta znalazło się pod ostrzałem z powodu jego dość liberalnego dodawania tempa i dynamiki. Problem stworzenia ostatecznej partytury jest bardzo trudny, ponieważ rękopis kompozytora zaginął, a jedynym zachowanym źródłem jest XIX-wieczna kopia znajdująca się w Bibliotece Państwowej w Berlinie.

Obecna partytura urtekstowa nie zawiera żadnych dodatkowych artykulacji, temp czy slurów. Dodano jedynie dynamikę, jako możliwą sugerowaną interpretację.”.