Kampania w Kambodży: Ofensywa 1970 roku i amerykańska wojna w Wietnamie

Opinie czytelników

Recenzje książki zawierają mieszane opinie, podkreślając jej informacyjny charakter i unikalną perspektywę zaangażowania wojsk amerykańskich w Kambodży podczas wojny w Wietnamie, jednocześnie wskazując na znaczące pominięcia i błędy, które obniżają jej ogólną wiarygodność. Kontekst historyczny jest doceniany, ale niektórzy czytelnicy uważają, że narracji brakuje kompleksowego zrozumienia perspektywy Kambodży i Wietnamu, przez co wydaje się ona nieco jednostronna.

⬤ Świetna książka z cennym wglądem w amerykańskie operacje wojskowe w Wietnamie i Kambodży.
⬤ Wypełnia lukę w historycznym zrozumieniu, szczególnie w odniesieniu do roli dowódców średniego szczebla.
⬤ Dobrze zbadana i pouczająca, dostarczająca szczegółów, które nie są powszechnie omawiane w szkołach średnich.
⬤ Szybka lektura polecana osobom zainteresowanym historią wojskowości Stanów Zjednoczonych.

⬤ Zawiera znaczące błędy i błędne interpretacje, szczególnie w kontekście Kambodży i doświadczeń żołnierzy.
⬤ Nie uwzględnia szerszych konsekwencji działań USA, takich jak powstanie Czerwonych Khmerów.
⬤ Niektóre recenzje opisują ją jako nadmiernie przychylną amerykańskim decyzjom wojskowym, pozbawioną krytycznej analizy.
⬤ Uważana za rewizjonistyczną relację, która szkodzi zrozumieniu zarówno kambodżańskiej, jak i wietnamskiej perspektywy.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Cambodian Campaign: The 1970 Offensive and America's Vietnam War

Zawartość książki:

Kiedy siły amerykańskie i południowowietnamskie, dowodzone przez generała Creightona Abramsa, rozpoczęły atak na neutralną Kambodżę w 1970 roku, inwazja wywołała burzę gwałtownych protestów antywojennych w całych Stanach Zjednoczonych, zadając kolejny cios niespokojnej prezydenturze Nixona. Jednak, jak pokazuje John Shaw, kampania okazała się również dużym sukcesem militarnym.

Większość historii wojny w Wietnamie albo pomija inwazję na Kambodżę, albo krytykuje ją jedynie za jej polityczne skutki, zaniedbując w ten sposób jeden z kluczowych wymiarów kampanii. Podchodząc do tematu z wyraźnie wojskowej perspektywy, Shaw pokazuje, w jaki sposób ta starannie zaplanowana i przeprowadzona ofensywa zapewniła niezbędne wsparcie dla strategii Nixona - eliminując północnowietnamskie sanktuaria i bazy zaopatrzeniowe znajdujące się mniej niż sto mil od Sajgonu oraz spychając wojska komunistyczne z granicy wietnamskiej.

Pomimo politycznej chmury, pod którą operacja została przeprowadzona, Shaw argumentuje, że była to nie tylko najlepsza z dostępnych opcji, ale także jedna z najbardziej udanych operacji całej wojny, utrzymująca niewielkie straty, jednocześnie chroniąc wycofanie wojsk amerykańskich i kupując czas na strategie pacyfikacji i wietnamizacji Nixona. Pokazuje również, w jaki sposób Stany Zjednoczone w pełni wykorzystały przypadkowe wydarzenia, takie jak obalenie księcia Kambodży Sihanouka, przegrupowanie sił północnowietnamskich i późne nadejście wiosennych monsunów.

Chociaż krytycy operacji protestowali, że Wietnam Północny nigdy nie zaatakował z Kambodży, Shaw przekonuje, że zagrożenie w pobliżu granicy było bardzo realne i nieuchronne. Ostatecznie, jak twierdzi, kampania skutecznie uniemożliwiła jakiekolwiek większe operacje wojskowe Wietnamu Północnego przez ponad rok.

Oparte na wyczerpujących badaniach i dogłębnej analizie celów, planowania, organizacji i operacji inwazji, sprytne studium Shawa zachęca do nowo odkrytego szacunku dla jednego z prawdziwych sukcesów militarnych Ameryki podczas wojny.