Ocena:
Recenzje książki „Kamień runiczny z Kensington: Nowe światło na starą zagadkę” prezentują mieszaną perspektywę. Niektórzy czytelnicy uznali książkę za przestarzałą i mocno stronniczą w stosunku do idei, że Kamień Runiczny z Kensington jest mistyfikacją, odrzucając teorie autora jako nieprawdopodobne. Inni docenili fascynującą narrację otaczającą historię kamienia, pomimo kwestionowania dokładności wniosków. Ogólnie rzecz biorąc, podczas gdy historia urzeka niektórych czytelników, wielu krytykuje oparcie książki na starych informacjach i brak neutralności.
Zalety:Interesująca narracja historyczna otaczająca Kamień Runiczny z Kensington; niektórzy czytelnicy uznali historię za wciągającą i przyjemną w czytaniu.
Wady:⬤ Przestarzałe informacje i teorie
⬤ postrzegana stronniczość autora w kierunku idei, że kamień jest mistyfikacją
⬤ niektóre argumenty uważane za niedorzeczne i pozbawione neutralności.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Kensington Rune Stone
"Niewiele pytań w amerykańskiej historii", pisze Theodore C. Blegen, "wzbudziło tak wielką ciekawość lub sprowokowało tak szerokie dyskusje, jak to dotyczące autentyczności runicznego napisu na kamieniu znalezionym w pobliżu Kensington w stanie Minnesota w 1898 roku".
Szwedzko-amerykański rolnik Olof Ohman odkrył kamień wciśnięty w korzenie osiki na pagórku ponad otaczającymi go bagnami. Jego młody syn jako pierwszy zauważył dziwne litery wyryte na skalnej ścianie. Od tego czasu historycy, geolodzy i badacze runów rozpoczęli debatę na temat wieku i znaczenia tych rzeźb. Czy są to prawdziwe XIV-wieczne runy, dowód prekolumbijskiej wyprawy Wikingów do Ameryki Północnej, czy też sprytne XIX-wieczne oszustwo? W tym klasycznym tomie Blegen rozplątuje okoliczności związane z odkryciem Kamienia Runicznego z Kensington. Opierając się na listach, oświadczeniach, relacjach prasowych i raportach śledczych, autorytatywnie przedstawia wczesną historię tego kontrowersyjnego artefaktu oraz bada pochodzenie i charakter Olofa Ohmana i innych ludzi zaangażowanych w jego odkrycie. Opisuje również pierwsze cykle dochodzeń i sporów oraz poświęca rozdział roli Hjalmara R. Holand, który nabył kamień w 1907 roku i był jego głównym obrońcą aż do swojej śmierci w 1963 roku. Czternaście dodatków oferuje przydatne materiały źródłowe i dostarcza angielskich tłumaczeń tam, gdzie jest to potrzebne.
Ten przejrzysty tekst, wraz z przypisami i dodatkami, pozostaje kamieniem węgielnym dla dalszych badań i dyskusji.