Kamień księżycowy: The Boy Who Never Was: Powieść

Opinie czytelników

Książka „Moonstone: Chłopiec, którego nigdy nie było” autorstwa Sjóna jest ogólnie chwalona za czarującą fabułę, silny kontekst historyczny i fascynujące postacie, w szczególności głównego bohatera, Mániego Steinna. Książka spotkała się jednak z mieszanymi reakcjami ze względu na zawartość graficzną, która może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom, a także pewne niezadowolenie z jej struktury i problemów z oprawą w niektórych egzemplarzach.

Urzekający styl pisania, przekonujący bohater, bogaty kontekst historyczny, wyjątkowa sceneria w Reykjaviku z 1918 roku, skuteczna eksploracja tożsamości queer i kwestii społecznych, dobrze przetłumaczona z piękną prozą.

Graficzne i wyraźne treści mogą nie być odpowiednie dla wszystkich czytelników, niektórzy zauważyli brak rozwoju postaci, zgłoszono problemy z oprawą i jakością druku, a niektórym czytelnikom trudno było w pełni zaangażować się w tę historię.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Moonstone: The Boy Who Never Was: A Novel

Zawartość książki:

Zaskakująca miniaturowa epopeja historyczna to specjalność Sj n, a Moonstone: The Boy Who Never Was nie jest wyjątkiem.

Ale jest to również najbardziej realistyczne, przystępne i szczere dzieło Sj n. To historia młodego mężczyzny na obrzeżach społeczeństwa, które samo znajduje się na obrzeżach świata - w najbardziej burzliwym, być może ostatecznym momencie historii.

M ni Steinn jest queerem w społeczeństwie, w którym idea homoseksualności wykracza poza najdalszą skrajność. Jego miasto, Reykjavik w 1918 roku, jest homogeniczne i odizolowane i wydaje się całkowicie bezbronne wobec hiszpańskiej grypy, która już przedarła się przez Europę, Azję i Amerykę Północną, a teraz dociera do wybrzeży Islandii. A jeśli grypa tego nie zrobi, zawsze istnieje zagrożenie, że wojna rozprzestrzeni się aż na północ.

A jednak świat zewnętrzny przyniósł Islandczykom także kino I nie ma nic lepszego niż ciemny, cichy pokój z filmem z Europy migoczącym na ekranie, aby pomóc ci uciec od przytłaczających zagrożeń - i przygód - nocy, aby cię przenieść, abyś poczuł, że wszystko będzie dobrze. Dla M ni Steinna pytanie brzmi, czy w najczarniejszej godzinie Reykjaviku powinien wycofać się do tego wyimaginowanego świata, czy też powinien zaangażować się w społeczeństwo, które tak zdecydowanie go odrzuciło.