Kale ya Washairi wa Pemba: Kamange na Sarahani

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Tytuł tego zbioru poezji, Kale ya Washairi wa Pemba: Kamange na Sarahani tłumaczy się jako "Przeszłość poetów Pemby: Kamange i Sarahani". Pemba, dla tych, którzy mogą potrzebować przypomnienia, jest mniejszą z dwóch wysp znanych jako Zanzibar, drugą jest Unguja.

Poeci, których dzieła składają się na tę kolekcję, żyli między ostatnią połową XIX a początkiem XX wieku na Pembie, ale ich poezja była znana i ceniona w całym ówczesnym świecie suahili, co oznacza nadmorskie miasta Afryki Wschodniej, w szczególności Mombasę, Lamu, Zanzibar i inne osady. Dwaj słynni i rywalizujący ze sobą poeci, Kamange i Sarahani, byli pod wpływem, jak wszyscy artyści, swojego środowiska i kultury, wśród których najważniejszymi przejawami były religia i język. Obaj byli muzułmanami, a zatem byli pod wpływem literatury islamskiej i języka arabskiego.

Ale byli również pod wpływem mnogości subkultur i dialektów suahili - które w rzeczywistości nie były nazywane suahili, ale odpowiednio Kim vita, Kiamu, Kipemba, Kimrima i Kivumba (dla suahili używanego w Mombasie, Lamu, Pemba, Vanga i Wasini na południowym wybrzeżu Kenii) i kilku innych. Jednym z aspektów bogactwa zbioru poezji Kamange i Sarahani jest długość i szerokość ich znajomości różnych dialektów.

U szczytu sławy obaj poeci podzielili świat poezji na zwolenników Kamange i Sarahaniego. Rywalizacja ta stała się jeszcze bardziej zaciekła po śmierci Kamange, a Sarahani odmówił zaangażowania się w nią, ponieważ, jak sam stwierdził, pod nieobecność prawdziwego sparingpartnera nie miał z kim się zmierzyć. Kamange był tym hałaśliwym i odważnym, który pisał na tematy miłości i odwagi, podczas gdy Sarahani interesował się erudycją religijną, filozofią i instrukcjami moralnymi.

Kolekcjonerzy tych wierszy, Abdurrahman Saggaf Alawy i Ali Abdala El Maawy, uratowali je przed wymarciem po rewolucji w Zanzibarze w 1964 roku i przechowywali je przez ponad czterdzieści lat, zanim przedstawili je Abdilatifowi Abdali, redaktorowi tego zbioru (który sam jest znanym poetą), aby znalazł dla nich wydawcę. To prawdziwy skarb poezji suahili, który otworzy nowe okno na bogactwo suahilijskiej kultury literackiej i poetyckiej.