Kalaripayat: Indyjska tradycja sztuk walki

Opinie czytelników

Książka „Kalaripayat” zapewnia kompleksowy przegląd Kalaripayat, badając jego historię, filozofię i różne aspekty, takie jak medytacja, zasady zdrowotne i wpływ na inne sztuki walki. Choć chwalony za swój informacyjny charakter i wysokiej jakości pisanie, nie jest odpowiedni dla tych, którzy szukają szczegółowych instrukcji dotyczących technik.

⬤ Kompleksowe omówienie historii i tradycji Kalaripayat.
⬤ Bogate ilustracje ze zdjęciami i rysunkami.
⬤ Dobra integracja pojęć takich jak medytacja i ajurweda.
⬤ Interesujące spostrzeżenia na temat wpływu Kalaripayat na inne sztuki walki.
⬤ Dobrze napisana i łatwa do czytania.

⬤ Brak szczegółowych instrukcji dotyczących form i technik.
⬤ Niektóre recenzje uznają informacje za powierzchowne lub niewystarczająco dogłębne.
⬤ Może sprawiać wrażenie bardziej kompilacji niż szczegółowego opracowania.
⬤ Nie nadaje się dla osób poszukujących praktycznych przewodników treningowych.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Kalaripayat: The Martial Arts Tradition of India

Zawartość książki:

Pierwsza książka w języku angielskim na temat indyjskiej sztuki walki, która była prekursorem tradycji chińskiej i japońskiej.

- Rygorystyczna praktyka sztuk walki, która promuje również harmonijny samorozwój.

- Zapewnia praktyki kontrolujące krążenie energii i sił witalnych w całym ciele.

Pochodzący z południowoindyjskiej prowincji Kerala, kalaripayat jest najstarszą ze wschodnich sztuk walki. Dziś jednak została praktycznie zapomniana. Były korespondent wojenny CBS, Patrick Denaud, przygląda się tej zaniedbanej tradycji, której historia sięga tysiącleci, od czasu, gdy została przekazana przez boga Wisznu mędrcowi Paraśuramie i jego dwudziestu jeden uczniom, oryginalnym Gurukkals, aż po jej współczesną praktykę.

Kalaripayat to coś więcej niż sztuka walki - to sposób na życie i dyscyplina duchowa. Jego techniki walki mają na celu stworzenie stanów sprzyjających głębokiej medytacji. Od dawna zazdrośnie strzeżona sztuka wojowników Nair z południowych Indii, kalaripayat została zakazana przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską w 1793 roku i przez długi czas była uważana przez zewnętrznych obserwatorów za wymarłą. Kilku Gurukkali kontynuowało tajną praktykę i potajemnie szkoliło uczniów, którzy przekazywali nauki dzisiejszym opiekunom tej sztuki, takim jak Gurukkal Pratap S. Balachandrian.

Podobnie jak inne dyscypliny duchowe, kalaripayat czerpie z nauki o oddechu. Skupiony, cichy oddech tworzy wysoce skoncentrowane stany transu i pomaga kontrolować wewnętrzną cyrkulację energii życiowej. Praktykujący uczy się nie tylko, jak być zdolnym wojownikiem z bronią lub bez, ale także uzdrowicielem. Nacisk tej praktyki na krążenie energii w całym ciele jest interesujący nie tylko dla praktyków sztuk walki, ale także dla wszystkich zainteresowanych harmonijnym rozwojem siebie.