Ka Osi Sọ Onye: African Philosophy in the Postmodern Era
Zbiór ten dotyczy komponowania myśli na poziomie modernizmu i rozkładania jej na poziomie postmodernistycznym, gdzie wiele kogutów może zapiać, a filozofia afrykańska jest punktem centralnym. Składa się z dwóch części: część pierwsza zatytułowana jest „Podróż rozumu w filozofii afrykańskiej”, a część druga zatytułowana jest „Filozofia afrykańska i myślenie postmodernistyczne”.
W obu częściach znajduje się siedem rozdziałów. Pięć esejów zostało przedrukowanych tutaj jako ważne wybory, podczas gdy dziewięć to zupełnie nowe eseje zamówione na potrzeby tej książki. Jak sugerują ich tytuły, w części pierwszej filozofia afrykańska rozwija się w przejawie rozumu osadzonego w myśli nowoczesnej, podczas gdy w części drugiej rysuje efekt rozumu jako implikowanego w orientacji postmodernistycznej.
Podczas gdy część pierwsza uderza w to, co V.
Y. Mudimbe nazywa „strukturą kolonizującą” lub grecko-europejskim logo-fallo-euro-centryzmem w myśli, część druga uderza w ekscesy modernizmu i częściowo waloryzuje postmodernizm.
W niektórych rozdziałach modernizm jest przedstawiany jako intelektualna wersja komunalizmu, charakteryzująca się frazesem „nasi ludzie mówią”. Uważamy, że głos rozsądku nie jest głosem ludu, ale głosem jednostki. Ideą tej książki jest otwarcie nowych perspektyw dla dyscypliny filozofii afrykańskiej.
Filozofia afrykańska jest zatem przedstawiona jako dyskurs niezgody. Bez rywalizacji myśli Afryka zadowoli się znacznie mniej. Daje to postmodernizmowi ważne miejsce, być może zasłużenie ważniejsze niż przypisuje mu historia filozofii.
Jest to ten filozoficzny moment, który mówi, że „filozofowie muszą przestać mówić jak bogowie w swoich hegemonicznych świątyniach kulturowych i zacząć rozmawiać ze sobą ponad granicami”. W tej rozmowie celem afrykańskich filozofów nie może być znalezienie ostatecznych odpowiedzi, ale podtrzymanie rozmowy, która jako jedyna może rozszerzyć ludzki rozum na jego najdalsze krańce.
