Joy of the Worm: Samobójstwo i przyjemność we wczesnonowożytnej literaturze angielskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Joy of the Worm: Suicide and Pleasure in Early Modern English Literature

Zawartość książki:

W książce Joy of the Worm Radość robaka Drew Daniel, opierając się na obszernym archiwum literatury wczesnonowożytnej, twierdzi, że dobrowolna śmierć w literaturze nie zawsze jest kwestią tragedii.

W tym studium Drew Daniel identyfikuje zaskakująco powszechną postawę estetyczną, którą nazywa "radością robaka", po przyjęciu przez Kleopatrę śmiertelnego bolenia w sztuce Szekspira - wzorzec, w którym dobrowolna śmierć jest wyobrażana jako okazja do humoru, wesołości, ekstatycznej przyjemności, a nawet radości i świętowania.

Daniel rysuje zarówno historyczne, jak i konceptualne rozróżnienie między "samobójstwem" a "samobójstwem". Standardowe intelektualne historie samobójstwa we wczesnym okresie nowożytnym, co zrozumiałe, podkreślają postawy odrazy, pogardy i surowości wobec dobrowolnej śmierci. Daniel czyta archiwum literackich scen i fragmentów z lat 1534-1713, które komplikują ten obraz. Pisarze, w tym Szekspir, Donne, Milton i Addison, w swoich odrębnych reakcjach na otaczającą ich postawę potępienia, wyobrażają sobie śmierć nie jako grzech lub chorobę, ale zamiast tego jako heroiczny dar, seksualne uwolnienie, powrót żywiołów, miłosną fuzję lub polityczne samouratowanie. "Radość z robaka" wyłania się tutaj jako tryb estetyczny, który ociera się o schadenfreude, sadystyczne okrucieństwo i celowy "trolling", ale może również stanowić podstawę silnych uczuć przynależności, oddania i miłości.