Johnson, McNamara oraz narodziny traktatu SALT i ABM w latach 1963-1969

Oryginalny tytuł:

Johnson, McNamara, and the Birth of SALT and the ABM Treaty 1963-1969

Zawartość książki:

Celem tej książki jest zbadanie narodzin dwustronnej kontroli zbrojeń strategicznych między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim w okresie administracji Johnsona, w latach 1964-1969. Chodzi o czas i miejsce narodzin dwustronnej kontroli zbrojeń strategicznych w Stanach Zjednoczonych dzięki wysiłkom prezydenta Lyndona Johnsona i sekretarza obrony Roberta McNamary w latach sześćdziesiątych. Jest to czas narodzin tego, co szybko stało się znane jako SALT (Strategic Arms Limitation Talks). W niniejszym artykule najpierw rozważono, czy ruch w kierunku dwustronnej kontroli zbrojeń strategicznych miał charakter instytucjonalny czy osobisty. Następnie poszukuje czynników motywujących: zarówno teoretycznych, jak i merytorycznych. Ponieważ niewiele rzeczy ma tylko jedną przyczynę, prawdopodobnie okaże się, że na narodziny kontroli zbrojeń strategicznych wpłynęła zarówno teoria wykorzystania broni nuklearnej, jak i istotny incydent lub rzeczywistość, taka jak stale rosnąca liczba i wyrafinowanie broni nuklearnej. Wreszcie, musimy poszukać bezpośredniego czynnika sprawczego, takiego jak dążenie do wdrożenia potencjalnie destabilizującego systemu ABM zarówno przez USA, jak i ZSRR.

Dlatego też, analizując ludzi i ich teorie, instytucje, panujące realia i główne czynniki sprawcze, należy pamiętać, że wszystkie one składają się na podstawę narodzin dwustronnej kontroli zbrojeń strategicznych. Niniejsza książka będzie zatem dążyć do ujawnienia zakresu osobistego wkładu.

Obiektywne podstawy tego osobistego zaangażowania.

Oraz zbadać główne czynniki sprawcze, a mianowicie pociski antybalistyczne (ABM) oraz, w mniejszym stopniu, wieloprowadnicowe pociski rakietowe (MIRV). Choć w tamtym czasie ledwo o nich mówiono, MIRV okazały się poważnym problemem w zakresie kontroli zbrojeń: znacznie większym niż gorąco kwestionowany system ABM, który wywołał tak wiele debat.

Unikalnym aspektem tego badania jest to, że inni autorzy skupili się prawie całkowicie na ludziach i wydarzeniach otaczających administrację Nixona podczas badania SALT. Chociaż prawdą jest, że rozmowy nie rozpoczęły się w latach Johnsona, niniejsze badanie pokaże, że wszystkie prace teoretyczne i przygotowawcze zostały wykonane w latach Johnsona i zakończy się pokazaniem, że wiele z tych samych osób pojawia się w latach Nixona. Bez wkładu McNamary i jego zespołu nie byłoby żadnych ruchów w zakresie kontroli zbrojeń strategicznych aż do lat siedemdziesiątych.

Aby zwiększyć wartość historyczną tej pracy, w załącznikach umieściłem pełne teksty wstępnej propozycji kontroli zbrojeń, którą zespół amerykański miał przedstawić Związkowi Radzieckiemu jesienią 1968 roku. Ponadto po raz pierwszy przedstawiono tu pełne instrukcje dla zespołu negocjacyjnego oraz wstępny dokument prezentacyjny, który miał zostać odczytany przez lidera zespołu w dniu otwarcia rozmów. Kiedy ten końcowy materiał jest powiązany z historią nacisku na rozmowy, historia jest naprawdę ekscytująca i znacząca. Po raz pierwszy otrzymujemy niemal kompletny obraz formułowania propozycji kontroli zbrojeń. Istnieje oczywiście przypadek historyczny, który sprawił, że wszystko to ujrzało światło dzienne. Ponieważ materiały Johnsona nigdy nie zostały bezpośrednio wykorzystane w formalnych rozmowach SALT, nie podlegały tak rygorystycznym klauzulom bezpieczeństwa, jak materiały Nixona, Forda, Cartera, Reagana, Busha i Clintona. Dlatego też dokumenty zaczęto odtajniać pod koniec lat 80-tych, a większość z nich ujrzała światło dzienne w latach 1991-1994. Oto historia początków strategicznej kontroli zbrojeń.