John Cruso of Norwich and Anglo-Dutch Literary Identity in the Seventeenth Century
John Cruso z Norwich (ur. 1592/3), najstarszy syn flamandzkich imigrantów, był człowiekiem o wielu twarzach: Holenderskim i angielskim poetą, tłumaczem, autorem wojskowym, wirtuozem sieci, odnoszącym sukcesy kupcem i hoserem, holenderskim starszym kościoła i kapitanem milicji. Ta pierwsza książkowa biografia, szeroko wykorzystująca źródła archiwalne i literackie, rekonstruuje życie i twórczość tego wszechstronnie utalentowanego, samozwańczego człowieka, którego twórczość literacka charakteryzuje się poliwokalnością.
Poezja Cruso obejmuje holenderską amplifikację Psalmu 8, około 221 holenderskich epigramatów i elegii (z których jedna stanowi ramy najważniejszego anglo-holenderskiego momentu literackiego w XVII wieku, zbioru holenderskich i łacińskich elegii, które upamiętniły śmierć londyńskiego holenderskiego ministra kościoła, Simeona Ruytincka, i zawierały wersety Constantijna Huygensa i Jacoba Catsa). Jako autor wojskowy Cruso opublikował pięć dzieł w języku angielskim, w tym dwa tłumaczenia z francuskiego. Dzieła te ukazują jego znajomość kanonu literatury klasycznej i renesansowej, co z kolei pozwoliło mu ukształtować się jako miles doctus, uczony żołnierz, i wnieść wkład w naukę wojskową w Anglii przed i podczas angielskich wojen domowych.
Skupiając się na bogatym i zróżnicowanym życiu i twórczości Johna Cruso, książka ta bada również idee i praktyki kształtowania tożsamości we wczesnym okresie nowożytnym, a także pozwala życiu Cruso rzucić dalsze światło na doświadczenie migrantów w XVII-wiecznym Norwich. Joby pokazuje, jak migrant w drugim pokoleniu mógł z powodzeniem zintegrować się z angielskim społeczeństwem, jednocześnie nadal angażując się w swoje dziedzictwo z Niderlandów.