Joanna d'Arc i „wielka litość ziemi francuskiej

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółową eksplorację życia Joanny d'Arc oraz kontekstu politycznego i teologicznego, w którym działała, ale pomija krytyczne aspekty teologiczne i ma pewne pominięcia w analizie kluczowych postaci historycznych.

Książka jest dobrze zbadana, skutecznie wykorzystując współczesne dokumenty, aby ożywić Joannę d'Arc. Zapewnia fascynujący wgląd we wczesną XV-wieczną Francję i jest wysoce zalecana zarówno dla badaczy, jak i ogólnych czytelników zainteresowanych tym okresem.

Książka ma znaczące niedociągnięcia, szczególnie w zakresie braku analizy teologicznych przekonań Joanny d'Arc. Pomija krytyczne dyskusje na temat jej duchowej tożsamości jako „Fille de Dieu” i nie odnosi się dokładnie do działań i motywacji kluczowych postaci historycznych, takich jak Karol VII i Regnault de Chartres, przedstawiając je w korzystniejszym świetle niż jest to uzasadnione.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Joan of Arc and 'The Great Pity of the Land of France'

Zawartość książki:

Życie i śmierć Joanny d'Arc stanowią punkt zwrotny w losach Francji i Anglii oraz historii ich monarchii. „To wielki wstyd” - pisała pod koniec XVI wieku Tienne Pasquier - »ponieważ nikt nigdy nie przyszedł z pomocą Francji tak stosownie i z takim sukcesem jak ta dziewczyna, a pamięć o kobiecie nigdy nie była tak rozdarta na strzępy«.

Biografowie wściekle krzyżowali miecze na temat jej inspiracji, każdy zgodnie z osobistym przekonaniem pisarza. Jak zauważa Moya Longstaffe: „Została uznana za ikonę przez zagorzałych bojowników każdego odcienia opinii, klerykałów, antyklerykałów, nacjonalistów, republikanów, socjalistów, teoretyków spiskowych, feministki, wczorajszych komunistów, dzisiejszy Front National, każdego, kto potrzebował figuranta”.

Jak powiedział George Bernard Shaw w prologu do swojej sztuki: „Pytanie postawione przez spalenie Joanny jest nadal palącym pytaniem”. Powracając do oryginalnych źródeł i wykorzystując swoją wiedzę językową, autorka ożywia La Pucelle i nie unika najtrudniejszego pytania: czy była zwodzona, niezrównoważona, oszukańcza - czy rzeczywiście była wielką wizjonerką, którą można porównać do Katarzyny ze Sieny lub Franciszka z Asyżu?