Joan Mitchell: Noszę ze sobą moje krajobrazy

Opinie czytelników

Książka o Joan Mitchell zebrała mieszane recenzje, z których wiele chwali jej oszałamiające wizualizacje i wnikliwe zbliżenia jej prac, podczas gdy niektórzy krytycy uważają, że brakuje jej głębi i treści w porównaniu do jej ceny.

Ponadwymiarowe strony z pięknymi, szczegółowymi zbliżeniami dzieł Mitchell, zapewniające unikalny wgląd w jej techniki. Jest uważana za cenny dodatek dla fanów i kolekcjonerów, z wysokiej jakości drukiem i atrakcyjnymi wizualizacjami. Wielu recenzentów docenia artystycznie wyselekcjonowaną zawartość książki, co czyni ją dobrym źródłem informacji dla miłośników sztuki.

Kilku użytkowników zwróciło uwagę na zwięzłość książki i brak obszernego tekstu, wyrażając rozczarowanie jej ograniczoną zawartością w stosunku do wysokiej ceny. Niektórzy recenzenci wspomnieli również o otrzymaniu uszkodzonych egzemplarzy i poczuciu, że książka nie spełniła ich oczekiwań co do zawartości informacyjnej.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Joan Mitchell: I Carry My Landscapes Around with Me

Zawartość książki:

W książce "I carry my landscapes around with me" skupiono się na wielkoformatowych, wielopanelowych pracach amerykańskiej artystki abstrakcyjnej Joan Mitchell z lat 60. i 90. ubiegłego wieku.

Eksploracja przez Mitchell możliwości, jakie daje połączenie od dwóch do pięciu dużych płócien, pozwoliła jej jednocześnie stworzyć ciągłość i zerwanie, jednocześnie otwierając panoramiczną przestrzeń nawiązującą do krajobrazów lub pamięci krajobrazów.

Mitchell wypracowała wyjątkowe podejście do abstrakcji w trakcie swojej kariery. Jej pomysłowa reinterpretacja tradycyjnej relacji figura-ziemia i synestetyczne użycie koloru odróżnia ją od jej rówieśników, co skutkuje intuicyjnie skonstruowanymi i emocjonalnie naładowanymi kompozycjami, które na przemian przywołują osoby, obserwacje, miejsca i punkty w czasie. Krytyk sztuki John Yau pochwalił jej obrazy jako "jedno z największych osiągnięć okresu powojennego".

Opublikowana z okazji tytułowej wystawy w David Zwirner New York w 2019 roku, książka ta oferuje wyjątkową okazję do zbadania zakresu skali i formalnych eksperymentów w tym innowacyjnym obszarze obszernej twórczości Mitchella. Zawiera nie tylko reprodukcje każdego obrazu w tym wyborze jako całości, ale także liczne szczegóły, które pozwalają na intymne zrozumienie tekstury powierzchni i pracy pędzla. W uzupełniających esejach Suzanne Hudson bada granice, granice i krawędzie w wielopanelowych obrazach Mitchell, począwszy od jej pierwszego dzieła tego rodzaju, The Bridge (1956), rozważając je zarówno jako obiekty fizyczne, jak i konceptualne; Robert Slifkin omawia dynamikę powtórzeń i energii w obrazach artystki, w odniesieniu do dzieł Moneta i Willema de Kooninga, między innymi.