Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „Jimmy Corrigan: The Smartest Kid on Earth” prezentują wieloaspektowe spojrzenie na powieść graficzną, chwaląc jej artystyczną głębię i emocjonalną złożoność, a jednocześnie uznając jej wyzwania w zakresie narracji i czytelności. Czytelnicy chwalą skomplikowane ilustracje Chrisa Ware'a i przejmującą eksplorację tematów takich jak dynamika rodziny, samotność i egzystencjalna rozpacz. Wyrażają jednak również frustrację z powodu nielinearnej fabuły książki, gęstego tekstu i czasami przytłaczających szczegółów.
Zalety:Skrupulatnie stworzona z mocną narracją, która eksploruje złożone tematy, takie jak wyobcowanie i trauma. Grafika jest konsekwentnie chwalona za szczegółowy i wizualnie wciągający styl. Wielu czytelników docenia głęboki oddźwięk emocjonalny i zdolność do prowokowania do myślenia. Oprawa graficzna jest wysokiej jakości, co poprawia wrażenia z lektury. W kilku recenzjach zauważono potencjał do bogatej dyskusji i refleksji po przeczytaniu.
Wady:Narracja może być trudna do śledzenia, zwłaszcza w przypadku korzystania z podobnie narysowanych postaci w różnych pokoleniach. Niektórzy stwierdzili, że ciężkie tematy są głęboko przygnębiające lub wyzwalające. Gęste formatowanie książki i mała czcionka mogą męczyć czytelników, czyniąc ją trudnym doświadczeniem. Istnieją wzmianki o słabej jakości oprawy w niektórych wydaniach, co prowadzi do frustracji wśród czytelników.
(na podstawie 221 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Jimmy Corrigan: Or, the Smartest Kid on Earth
Zawartość książki:
Pierwsza książka chicagowskiego autora „oszałamiających” Building Stories („New York Times”) to przyjemnie udekorowane spojrzenie na samotnego i emocjonalnie upośledzonego „everymana”, który w wieku 36 lat ma okazję po raz pierwszy spotkać się ze swoim ojcem.
„Ta nawiedzająca i niezachwiana książka zmieni sposób, w jaki patrzysz na swój świat.” -- Magazyn Time.
„Nie ma żyjącego pisarza, którego twórczość kocham bardziej niż Chrisa Ware'a.” --Zadie Smith, autorka bestsellerów New York Timesa „Swing Time”.
Improwizowany romans, który ostrożnie przemieszcza się między Chicago z 1890 roku a małym miasteczkiem Michigan z 1980 roku, czytelnikowi pomagają tysiące kolorowych ilustracji i diagramów, które, gdy są szybko czytane w sekwencji, zapewniają przekonującą iluzję życia i ruchu. Większą część pracy wspierają rozkładane instrukcje, indeks, papierowe wycinanki i krótkie przeprosiny, które składają się na bogaty portret człowieka zahamowanego przez paraliżujący strach przed byciem nielubianym.
