Jimi Hendrix i filozofia: Wymagane doświadczenie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Jimi Hendrix and Philosophy: Experience Required

Zawartość książki:

W swojej krótkiej karierze Jimi Hendrix zmienił muzykę rockową, stał się największym gitarzystą wszech czasów i pozostawił po sobie bogatą spuściznę oryginalnych piosenek i olśniewających nagrań. W książce "Jimi Hendrix i filozofia" filozofowie mierzą się z doświadczeniem i fenomenem Hendrixa, odkrywając zaskakujące implikacje jego życia i twórczości.

Znaczna część tej książki dotyczy niespokojnych biegunów i dwoistości, które ujawniają się poprzez Hendrixa. Jego kompozycje wykazują zaabsorbowanie tragiczną naturą życia, poruszając się między biegunami "Świata jako woli i idei" Schopenhauera a filozofią platońską. "Gitarowe bycie" Jimiego ma zaskakujące implikacje dla filozoficznej relacji między umysłem a ciałem.

W Hendrixie istnieje dwoistość między innowacją a tradycją - innowacją w psychodelicznych przygodach dźwiękowych i tradycją w postaci bluesa. Hendrix jest przykładem interakcji technologii i sztuki, co widać w jego wykorzystaniu sprzężenia zwrotnego, odmian hałasu i gry od tyłu na magnetofonie szpulowym.

Jak wiele z fenomenu Hendrixa można wyjaśnić sytuacją technologiczną, a jak wiele jego własnym geniuszem? Wszyscy wiedzą o wykorzystaniu przez Hendrixa sprzężenia zwrotnego w wąskim znaczeniu, ale sprzężenie zwrotne można również postrzegać jako ogólne zjawisko, które pojawia się w złożonych systemach dynamicznych i pojawia się na granicy chaosu i porządku. Chociaż krytycy kojarzą styl życia i wczesną śmierć Hendrixa z autodestrukcyjnymi wzorcami lat sześćdziesiątych, jego rzeczywiste myśli ujawnione w jego piosenkach i pismach pokazują bardziej pozytywną i konstruktywną troskę o autentyczną wolność.

Co Hendrix miał na myśli mówiąc o "realiach" konfliktu w "Machine Gun"? Czym jest "Voodoo Chile"? Kiedy hałas staje się muzyką? Na te i inne pytania odpowiada książka "Jimi Hendrix i filozofia". Niesłabnąca popularność Hendrixa po jego śmierci w 1970 roku doprowadziła do wydania przez lata dużej ilości materiałów, których Hendrix nigdy nie zdecydowałby się upublicznić, stawiając poważne pytania o to, co jesteśmy winni zmarłym i jak postrzegamy konstrukcję publicznej osobowości artysty.