Ocena:
Książka „Jill” autorstwa Philipa Larkina, choć nie jest powszechnie chwalona, oferuje bogaty w szczegóły portret doświadczeń studenta z klasy robotniczej w Oksfordzie podczas II wojny światowej. Książka zbiera mieszane recenzje, a niektórzy czytelnicy są urzeczeni stylem pisania Larkina i poruszanymi przez niego tematami, podczas gdy inni uważają, że narracja jest chaotyczna, a bohaterowie mało sympatyczni.
Zalety:Pisarstwo jest opisywane jako piękne, proste i urzekające, z powodzeniem przywołujące atmosferę Oksfordu w latach czterdziestych XX wieku. Wielu docenia jego eksplorację podziałów społecznych, tożsamości osobistej i zmagań związanych z adaptacją do nowego środowiska. Przedstawienie przez Larkina wojennych doświadczeń rezonuje z czytelnikami i zapewnia fascynujący wgląd w epokę.
Wady:Kilku recenzentów uważa, że struktura narracji jest chaotyczna, określając ją jako zbiór luźno powiązanych winiet bez spójności tematycznej. Niektórzy krytycy wspominają, że postaciom brakuje głębi i sympatii, co doprowadziło do niezadowolenia z całej historii. Pojawiają się również uwagi dotyczące niesatysfakcjonującego zakończenia.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
"Mam nadzieję, że nadal będzie kwalifikować się do pobłażliwości tradycyjnie rozszerzanej na juvenilia" - napisał Philip Larkin, prawie dwadzieścia lat po opublikowaniu swojej pierwszej powieści.
Ale Jill, ze swoim dokładnym przywołaniem miejsca - Oksfordu w 1940 roku - i wnikliwym wglądem w charakter, emocje i niuanse społeczne, nie wymaga takiego pobłażania.
