Język traumy: Wojna i technologia u Hoffmanna, Freuda i Kafki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Language of Trauma: War and Technology in Hoffmann, Freud, and Kafka

Zawartość książki:

Od wojen napoleońskich, przez wynalezienie kolei, aż po szok pociskowy I wojny światowej, pisarze próbowali wyrazić cierpienie, jakie wojna i technologia przemysłowa wyrządziły wokół nich. Jednak oni, podobnie jak lekarze, którzy leczyli te ofiary, wielokrotnie napotykali na niezdolność języka do opisania takiej udręki; ci, którzy doznali traumy, ci, którzy próbowali ją wyleczyć, i ci, którzy ją reprezentowali, nie byli w stanie znaleźć odpowiednich słów.

W The Language of Trauma John Zilcosky odkrywa reakcje trzech głównych pisarzy środkowoeuropejskich - E. T. A.

Hoffmanna, Zygmunta Freuda i Franza Kafki - na narodziny nowoczesnej traumy w XIX i na początku XX wieku. Zilcosky dowodzi, że Hoffmannowi, Freudowi i Kafce udało się znaleźć język traumy właśnie dzięki temu, że nie próbowali jej jednoznacznie nazwać, a zamiast tego pozwolili, by ich pisarstwo naśladowało samo doświadczenie.

Tak jak symptomy ofiar zdawały się nie odpowiadać fizycznej przyczynie, tak słowa pisarzy nie łączyły się bezpośrednio z obiektami świata. Podczas gdy lekarze próbowali przezwyciężyć tę nieokreśloność, ci pisarze przyjęli ją i zbadali; szukali języka, który opisywałby tragiczne ograniczenia języka, a tym samym był przykładem szerszego kryzysu literackiego i filozoficznego ich czasów.

Zilcosky odważnie argumentuje, że ten językowy sceptycyzm pojawił się wraz z medyczną niezdolnością do nazwania doświadczenia traumy. Tym samym umieszcza traumę tam, gdzie jej miejsce: w sercu zarówno diagnostycznego kłopotu medycyny, jak i najbardziej śmiałych eksperymentów współczesnej literatury.