Ocena:
Książka przedstawia przemyślaną analizę idei Gramsciego dotyczących języka i hegemonii, podkreślając znaczenie intelektualistów w kształtowaniu gramatyki normatywnej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za wnikliwą i istotną, inni krytykują ją za nieodpowiednie wprowadzenie koncepcji Gramsciego.
Zalety:⬤ Doskonały i przejrzysty tekst
⬤ wnikliwa dyskusja na temat roli języka w hegemonii
⬤ istotna dla współczesnych zagadnień
⬤ dogłębna znajomość pracy Gramsciego
⬤ korzystna dla osób zainteresowanych polityką języka.
Nie jest to dobre wprowadzenie do koncepcji hegemonii u Gramsciego; łączy postmodernizm z teoriami Gramsciego, co niektórzy czytelnicy postrzegają negatywnie.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Language And Hegemony In Gramsci
Language and Hegemony in Gramsci przedstawia społeczną i polityczną myśl Gramsciego poprzez jego pisma na temat języka. Pokazuje, w jaki sposób skupienie się na języku oświetla jego główne idee, takie jak hegemonia, organiczni i tradycyjni intelektualiści, bierna rewolucja, społeczeństwo obywatelskie i subalternity.
Peter Ives bada zainteresowanie Gramsciego językiem od jego studiów uniwersyteckich w dziedzinie lingwistyki po jego ostatni notatnik więzienny. Hegemonia jest postrzegana jako najważniejszy wkład Gramsciego, ale bez znajomości jej lingwistycznych korzeni jest ona często źle rozumiana. Niniejsza książka umiejscawia idee Gramsciego w ramach lingwistycznej teorii społecznej XX wieku.
Podsumowuje niektóre z głównych idei Ferdinanda de Saussure'a, Ludwiga Wittgensteina, filozofii języka i poststrukturalizmu w odniesieniu do stanowiska Gramsciego. Poświęcając wiele uwagi językowym podstawom marksizmu Gramsciego, Language and Hegemony in Gramsci pokazuje, w jaki sposób jego teoria władzy, języka i polityki odnosi się do kwestii poruszanych przez postmodernizm i prace Michela Foucaulta, Jacquesa Derridy, Chantal Mouffe i Ernesto Laclau.