Język, hermeneutyka i historia

Oryginalny tytuł:

Language, Hermeneutic, and History

Zawartość książki:

Opis: James M. Robinson, wraz z Johnem B.

Cobbem, opublikował serię trzech tomów zatytułowanych New Frontiers in Theology: The Later Heidegger and Theology (1963), The New Hermeneutic (1964) oraz Theology as History (1967). Przedstawili w nich nowe kierunki, które teologia kontynentalna obrała po przerwie spowodowanej okresem nazistowskim i II wojną światową. W każdym tomie zadaniem Robinsona było napisanie obszernego wprowadzenia do nowego kierunku: "Niemiecka dyskusja o późniejszym Heideggerze", "Hermeneutyka od czasów Bartha" i "Objawienie jako słowo i jako historia".

Następnie inni napisali eseje.

Te trzy wprowadzenia seminaryjne są tutaj zebrane w jednym tomie, który jest podstawowym narzędziem do zapoznania się z teologią kontynentalną drugiej połowy XX wieku. Rekomendacje: ""Bystry i subtelny umysł Robinsona jest tutaj w pełni widoczny, zarówno w jego niemal encyklopedycznym zrozumieniu szerszych zagadnień teologicznych, jak i w jego niezwykle szczegółowej znajomości myśli niemieckich teologów przedstawionych w tych esejach.

Książka ta jest obowiązkową lekturą dla osób zainteresowanych rozwojem niemieckiej teologii w drugiej połowie XX wieku". --Paul J. Achtemeier, Union Theological Seminary, Emeritus ""Seria New Frontier miała szczególne znaczenie dla czasu, w którym te tomy zostały opublikowane.

Dziś żyjemy w zupełnie innych czasach. Ale w każdym tomie był jeden długi esej o trwałej wartości, szczegółowe i wnikliwe studium historii teologii kontynentalnej, z której wywodzi się teologiczny rozwój lat sześćdziesiątych. Nigdzie indziej teologia tego okresu nie została tak dokładnie wyjaśniona.

Ten tom zbiera te eseje razem." --John B. Cobb Jr, współzałożyciel Center for Process Studies O autorze(ach): James M.

Robinson obronił doktorat pod kierunkiem Karla Bartha w Bazylei w Szwajcarii (1952). Wykładał wielokrotnie jako profesor wizytujący na uniwersytetach kontynentalnych: Getyndze (1959), Z rich (1960, 1962), Strasburgu (1970-71), T bingen (1986), Genewie (1992) i Bambergu (1997). Jako ekspert w dziedzinie teologii kontynentalnej doświadczył przejścia od przedwojennej debaty Kościoła Wyznającego do powojennego skupienia się na demitologizacji (Rudolf Bultmann), języku (późniejszy Heidegger), nowej hermeneutyce (Ernst Fuchs i Gerhard Ebeling) i neokonserwatyzmie (Wolfhart Pannenberg).