Ocena:

Recenzje książki „Jezus w Indiach” autorstwa Mirzy Ghulama Ahmada oferują szeroki zakres opinii. Niektórzy czytelnicy chwalą książkę za przedstawienie unikalnego spojrzenia na życie Jezusa, a w szczególności za twierdzenie, że przeżył on ukrzyżowanie, a następnie udał się do Indii. Recenzenci ci uważają, że dokonana przez autora synteza różnych tekstów religijnych jest dokładna i przełomowa. Inni czytelnicy krytykują jednak książkę za wadliwą metodologię i poleganie w dużej mierze na teorii Swoona, argumentując, że zniekształca ona teksty biblijne w celu poparcia swoich twierdzeń. Wyrażają sceptycyzm wobec pomysłów autora i braku przekonujących dowodów na poparcie jego argumentów.
Zalety:Książka przedstawia unikalne i dogłębne spojrzenie na życie Jezusa po ukrzyżowaniu, integrując wiele źródeł, w tym Święty Koran, Ewangelie, Hadith i relacje historyczne. Niektórzy czytelnicy uważają jej idee za przełomowe i wierzą, że podważa ona konwencjonalne interpretacje chrześcijaństwa i islamu.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka opiera się na teorii Swoona, która ich zdaniem zawodzi logicznie i nie jest poparta dowodami z Ewangelii. Podkreślają wady metodologiczne w manipulowaniu tekstem przez autora i twierdzą, że przedstawione argumenty są naciągane i nie mają poparcia naukowego.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Jesus in India: An Account of Jesus' Escape from Death on the Cross and His Journey to India
Jezus w Indiach to angielska wersja traktatu napisanego w języku urdu przez świętego założyciela Ruchu Ahmadiyya w islamie, Hazrata Mirzę Ghulama Ahmada (1835-1908).
Główną tezą wyrażoną w traktacie jest ucieczka Jezusa przed haniebną śmiercią na krzyżu i jego późniejsza podróż do Indii w poszukiwaniu zaginionych plemion Izraela, które musiał zgromadzić w swojej owczarni, jak wspomniano w Nowym Testamencie. W celu zilustrowania tego tematu przedstawiono liczne dowody pochodzące zarówno z pism chrześcijańskich, jak i muzułmańskich, starych ksiąg medycznych i historycznych, w tym starożytnych zapisów buddyjskich.