Jesus and the People of God: Reconfiguring Ethnic Identity
W jaki sposób ruch Jezusa - mesjanistyczna sekciarska wersja judaizmu palestyńskiego - przekroczył swoje judaistyczne korzenie i ostatecznie ugruntował swoją pozycję na rzymskim Wschodzie jako wieloetniczny eksperyment społeczno-religijny, który znamy jako wczesne chrześcijaństwo? W tej ważnej pracy Hellerman, opierając się na swoim doświadczeniu historyka społecznego, proponuje, że wskazówką do sukcesu ruchu chrześcijańskiego była koncepcja ludu Bożego Jezusa oraz sposób, w jaki zmienił on swoją tożsamość z etnosu na rodzinę.
Wskazując najpierw na krytykę Jezusa dotyczącą przestrzegania szabatu, świątyni jerozolimskiej i żydowskich przepisów żywieniowych - praktyk kluczowych dla zachowania judaistycznej tożsamości społecznej - argumentuje, że intencją Jezusa było zdestabilizowanie idei ludu Bożego jako zlokalizowanego etnosu. W jego miejsce pojmował społeczną tożsamość ludu Bożego jako zastępczą rodzinę lub grupę pokrewieństwa, jednostkę społeczną opartą nie na wspólnym pochodzeniu, ale na wspólnym zaangażowaniu w program Jego królestwa.
Jezus z Nazaretu funkcjonował zatem jako rodzaj etnicznego przedsiębiorcy, przełamując granice etnicznego judaizmu i zapewniając ideologiczne podstawy i symboliczne ramy dla szerszej ekspansji ruchu Jezusa.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)