Jeszcze jedna teoria na temat szczęścia

Opinie czytelników

Wspomnienia Paula Guesta, „One More Theory about Happiness”, przedstawiają jego podróż jako quadriplegica po wypadku rowerowym w wieku 12 lat. Książka łączy prozę i poezję, oferując głęboko osobistą i emocjonalnie złożoną narrację. Choć chwalona za liryczną jakość i sugestywny język, niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej szczegółów i poczucia zamknięcia, co prowadzi do mieszanych uczuć co do jej zwięzłości i struktury.

⬤ Pięknie napisana, z poetyckim językiem i żywymi obrazami
⬤ Głęboko osobista i poruszająca emocjonalnie
⬤ Oferuje unikalną perspektywę życia jako quadriplegic
⬤ Uczciwe przedstawienie zmagań bez popadania w melodramat
⬤ Ekonomicznie oddaje złożone emocje i doświadczenia.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że narracja jest chaotyczna i brakuje jej wyraźnej osi czasu
⬤ # Nagłe przejścia między doświadczeniami bez wystarczającej ilości szczegółów
⬤ # Książka jest krótka, przez co czytelnicy chcą więcej
⬤ # # Użycie mocnego języka może nie spodobać się każdemu
⬤ Niektórzy uważali, że nie zapewnia pełnego rozwiązania lub poczucia zamknięcia.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

One More Theory about Happiness

Zawartość książki:

Nagrodzony Whiting Award poeta Paul Guest miał dwanaście lat i zjeżdżał ze wzgórza na zbyt dużym, starym rowerze, gdy odkrył, że nie ma hamulców. Próbując wjechać w cokolwiek, co mogłoby go spowolnić, uderzył w rów, został wyrzucony przez kierownicę i złamał kark.

One More Theory About Happiness podąża za chłopcem, który wkracza w dorosłość, a jego droga naznaczona jest ciężko wypracowaną akceptacją i kąśliwym poczuciem humoru. W inspirującej, wnikliwej i lirycznej prozie, Guest pokazuje uczniom, że nieodwracalnie zmienione ciało może prowadzić do życia, które jest zaciekle pielęgnowane”.

--USA Today