Jesteśmy szczęśliwi, jesteśmy skazani na zagładę

Opinie czytelników

Kurt Fawver's *We Are Happy, We Are Doomed* to tematyczny zbiór opowiadań, które badają wpływ kryzysów na społeczności. Każda historia różni się stylem i perspektywą, często przedstawiając mieszankę absurdalnego horroru i tematów socjologicznych, dzięki czemu zbiór wyróżnia się w gatunku weird fiction.

Zbiór zawiera innowacyjne narracje skupiające się na społecznościach stojących w obliczu apokaliptycznych sytuacji, z odświeżająco unikalnymi środkami narracyjnymi. Recenzenci chwalili różnorodność stylów, w tym historie przedstawione jako literatura faktu lub wpisy do pamiętnika. Doceniono niepokojące tematy i umiejętność Fawvera do łączenia absurdu z horrorem, a także głęboką eksplorację relacji międzyludzkich i upadku społeczeństwa.

Niektóre opowiadania były postrzegane jako podobne pod względem tematyki lub stylu, a krytyka dotyczyła ciężkości niektórych narracji, szczególnie w przekazywaniu oświadczeń politycznych. Kilku recenzentów wspomniało, że skupienie się w zbiorze na zbiorowym „my” przyćmiło indywidualne charakterystyki w niektórych opowiadaniach.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We are Happy, We are Doomed

Zawartość książki:

We are Happy, We are Doomed zbiera piętnaście opowieści o dziwnych i przerażających rzeczach i splata je w mroczny gobelin, który powiększa i bada zbiorowe szaleństwo naszego świata. Na tych stronach wejdziesz do kosmicznych kultów czczących bloby i „utopijnych” społeczności z mrocznymi sekretami.

Doświadczysz pozawymiarowych rytuałów dojrzewania i niepokojąco kolorowego końca świata. Natkniesz się na fabryki produkujące żywą pustkę, występy komediowe dla umierających i małe miasteczka, w których panują dziwaczne i groźne dogmaty. A po drodze usłyszysz, jak rozpadające się serce naszej cywilizacji wybija swój gwałtowny puls.

We are Happy, We are Doomed przedstawia czytelnikom historie dla świata stojącego nad przepaścią zagłady. Są ostrzeżeniem przed zmianami.

Oświetlają szaleństwa naszego wieku. Są, być może, spojrzeniem w naszą zawsze już skazaną na zagładę przyszłość.