Ocena:
Książka wywołuje szeroki wachlarz reakcji czytelników. Niektórzy uważają ją za fascynujące i wnikliwe dzieło poetyckie, podczas gdy inni postrzegają ją jako pozbawioną treści i spójności.
Zalety:⬤ Wciągająca poezja
⬤ interesująca dla studentów różnych dyscyplin
⬤ opisywana przez niektórych czytelników jako czysta błyskotliwość i dzieło epickiej wnikliwości.
⬤ Krytykowana za brak treści
⬤ opisywana jako niezrozumiały zlepek fragmentów zdań
⬤ niektórzy uważają ją za nieistotną i wtórną.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
We Are Nothing and So Can You
We Are Nothing and So Can You We Are Nothing and So Can You to poemat książkowy na nadchodzący XXI wiek, poemat buntów przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. W naprzemiennych fragmentach rapsodycznego wiersza i spekulatywnej prozy Bernes kreśli dynamiczny ruch historii, zarówno nieodwracalny, jak i rekursywny, posuwający się naprzód bezpośrednio i poprzez zwroty akcji, w zdaniach i wierszach, stojąc w miejscu i pędząc w kierunku otchłani. To epopeja dla epoki bez bohaterów, z wyjątkiem bohaterów zbiorowych, przeskakująca z okupowanych placów i ogarniętych zamieszkami miast lat osiemdziesiątych i nastoletnich do przyszłości na przemian opustoszałej i pełnej obietnic.
-Myślę, że to jedno z największych osiągnięć poematu - opisanie momentu po rewolucji, który nie jest utopią.
Używanie technik, które wykraczają poza realizm, a jednocześnie zapętlają się w realizmie opisowym. To wykracza poza zasoby realistycznej fikcji, gdy próbuje ona myśleć o kapitalizmie. Tymczasem najlepsza dystopijna fantastyka naukowa, gdy próbuje rozszerzyć kapitalizm na przyszłość, ma tendencję do zapraszania alegorycznych odczytań, które, choć przyjemne, zwykle tracą z oczu to, na co Bernes cały czas zwracał naszą uwagę: warunki produkcji w kapitale, te, które czynią nas jedynie "programowalnymi", czynią nas po prostu smutnymi małpami ". --Chris Nealon, "Cena wartości" (w przygotowaniu 2016)
Od We Are Nothing and So Can You.
Jeśli chodzi o resztę z nas, uczymy się.
Czegoś ważnego o nas samych.
Obserwując z rampy załadunkowej.
Jak chmura grzybów.
Ogłasza koniec kolejnego sezonu.
Na przykład, że każde zamieszki są tak naprawdę.
Zbiór innych zamieszek.
Wyrzuconych na bulwary.
Z których wyblakłych ciał.
Ubiera się i uzbraja swoich towarzyszy.
Których całkowita nieadekwatność.
Jako sprzęt do wykonania zadania.
Ślady w negatywie.
Niebezpieczna siedziba partii historycznej.
Poezja przyszłości.
Której słodkie nowe dźwięki.
Powoli wypełnią się znaczeniem.
Podczas gdy morza się podnoszą.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)