Jesteśmy ludźmi, przed którymi ostrzegali nas rodzice

Opinie czytelników

Książka stanowi szczegółowy i obiektywny opis kontrkultury lat 60-tych, szczególnie z perspektywy osoby wtajemniczonej. Oddaje istotę epoki z dziennikarskim podejściem, kładąc nacisk na doświadczalne opowiadanie historii. Jednak niektórzy czytelnicy uważali, że druk jest trudny do odczytania, a organizacja treści może być myląca, łącząc wiadomości i osobiste narracje.

⬤ Obiektywny i dziennikarski styl, który oddziela prawdę od komercyjnego mitu.
⬤ Opisowy i empiryczny styl, skutecznie ilustrujący kontrkulturę lat 60.
⬤ Lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych epoką, zwłaszcza dla tych, którzy ją przeżyli.
⬤ Pozytywna nostalgia od czytelników, którym podobała się w przeszłości.

⬤ Słaba jakość druku z gęstymi liniami, co sprawia, że czytanie jest męczące.
⬤ Niektórzy uważają, że książka jest myląca ze względu na organizację wiadomości prasowych i osobistych historii.
⬤ Kilku czytelników zauważyło, że wydaje się przestarzała i nie tak wciągająca, jak ją zapamiętali.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We Are the People Our Parents Warned Us Against

Zawartość książki:

W ostatnich latach pojawiło się wiele książek na temat lat sześćdziesiątych, ale żadna z nich nie przebiła klasycznego opisu kontrkultury lat sześćdziesiątych w San Francisco autorstwa Nicholasa von Hoffmana. „Latem 1967 roku”, pisze on, ”młodzież zwróciła na siebie uwagę, gromadząc się w dużych skupiskach w większości dużych amerykańskich miast, gdzie dumnie, publicznie i wyzywająco łamała przepisy antynarkotykowe.

W tym samym czasie ogłosili inną filozofię społeczną i nową politykę, a być może nawet powołali do życia subkulturę, która była nowa w Ameryce. Ta książka stara się wyjaśnić, co wydarzyło się w dzielnicy Haight-Ashbury w San Francisco. Bo to właśnie w Haight cokolwiek się wydarzyło, wydarzyło się najbardziej żywo i tak intensywnie, że zwróciło na siebie międzynarodową uwagę”.

„Imponująco poważne podejście.” - New York Times. „Rzadki przykład dziennikarstwa, które zbliża się do sztuki w jednym kierunku i najlepszych nauk społecznych w innym.” - Newsweek.