Ocena:
Wspomnienia Andrei Jarrell, „I'm the One Who Got Away”, to głęboko wciągająca, pięknie napisana eksploracja jej życia, pełna przejmujących spostrzeżeń, emocjonalnej głębi i bogatej historii. Otrzymała ona pochwały za wciągającą narrację i szczery portret relacji, szczególnie między matkami i córkami. Jednak niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za nagłe i niesatysfakcjonujące, co doprowadziło do mieszanych uczuć co do całej książki.
Zalety:⬤ Pięknie napisana proza; wiele osób uznało ją za sugestywną i wciągającą.
⬤ Angażująca i wiarygodna fabuła z dobrze nakreślonymi postaciami.
⬤ Pamiętnik zapewnia głęboki wgląd w rozwój osobisty i relacje rodzinne, szczególnie między autorką a jej matką.
⬤ Ma zdolność do rezonowania z czytelnikami różnych płci, zapewniając relatywne doświadczenie.
⬤ Kilku recenzentów chwaliło książkę za jej emocjonalną głębię i klarowność, zauważając, że jest to potencjalnie transformująca lektura.
⬤ Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani nagłym lub niesatysfakcjonującym zakończeniem, czując, że pozostawia ono luźne końce.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że narracji brakowało mroczniejszej lub bardziej wciągającej fabuły, opisując jej fragmenty jako nudne lub rozczarowujące.
⬤ Niektórzy recenzenci wspomnieli o momentach, w których pisanie wydawało się wymuszone lub nadmiernie przetworzone.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że choć początek był porywający, to stracił na intensywności w późniejszych rozdziałach.
(na podstawie 136 opinii czytelników)
I'm the One Who Got Away: A Memoir
Andrea Jarrell i jej matka, uciekając przed równie pociągającym, co brutalnym mężczyzną, nawiązują silną i niezwykłą więź.
Po dorośnięciu Jarrell myśli, że ten rozdział jej życia jest już za nią - do czasu, gdy kobieta, którą zna, zostaje zamordowana, a ona nagle dostrzega, że to wybory jej matki, od których przez cały czas próbowała uciec.