Ocena:
Książka jest pięknie napisaną kolekcją poezji, która obejmuje szeroki zakres emocji i wykorzystuje różne formy poetyckie. Podkreśla tematy niesprawiedliwości, a jednocześnie obejmuje zabawę, łącząc się z tradycjami queerowej, czarnej poezji feministycznej.
Zalety:⬤ Pięknie napisana
⬤ głęboko introspektywna
⬤ wykorzystuje różnorodne formy poetyckie
⬤ wywołuje wiele emocji
⬤ bogata w jakość techniczną i artystyczną
⬤ łączy się z wpływowymi poetami
⬤ bardzo polecana przez czytelników.
Żaden nie został wymieniony w recenzjach.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
I Am the Most Dangerous Thing
W trakcie tych wierszy czarnoskóra, queerowa bohaterka zaczyna wymazywać brutalne struktury i wypełniać białe plamy swoją ciężko zdobytą mądrością i miłością. I am the Most Dangerous Thing nie tylko wykorzystuje poezję do komentowania życia i historii.
Książka jest komentarzem na temat samego pisania. Co zrobiły słowa? Kiedy pisanie staje się formą braku zaangażowania lub, co gorsza, przemocy? Książka jest ćwiczeniem w sprowadzaniu państwa do jego prawdziwej logiki przemocy i wyobrażaniu sobie, co może się wydarzyć dalej.
Jest tu wiele sprzeczności - chociaż bohaterka uczy tej samej nauki, która została wykorzystana do uzasadnienia zniewolenia i rasowego systemu kastowego, wie, że umrze z rąk nauki i odmawia państwu ostatniego słowa, wypisując własny akt zgonu. Jako pedagog i pracownik wiedzy jest nadzorcą tych samych rasistowskich, mizoginicznych i homofobicznych systemów, które ją terroryzują.
Mimo to zdobywa się na odwagę, by zabić Kurtza, pierwotną wizję białego terroru. Jest czarnoskóra, queerowa, gruba, wściekła, wyluzowana, dowcipna, radosna, przygnębiona, urocza i wadliwa, a także (nie)doskonałym sztyletem w serce białego supremacjonistycznego kapitalizmu.
