Ocena:
Książka jest głęboko inspirującym pamiętnikiem, który dzieli się doświadczeniami i współczuciem Janne w pomaganiu innym, szczególnie w Kambodży. Zawiera mieszankę śmiechu i łez, podkreślając jej cudowną podróż i wpływ, jaki wywarła na życie wielu osób.
Zalety:Inspirująca i znacząca treść, dobrze napisana z wciągającymi historiami, wywołuje silną reakcję emocjonalną, dostarcza cennych lekcji dla organizacji pozarządowych i oferuje wgląd w kulturę Kambodży.
Wady:Zawiera drobne błędy gramatyczne typowe dla dużych pamiętników i może nie być atrakcyjna dla osób niezaznajomionych z pochodzeniem autora lub Kambodżą.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
I Am Who I Am: My 25 Year Journey with the Poorest in Cambodia.
Janne Ritskes miała marzenie, by pomóc Kambodżanom wyjść z ubóstwa. Po odkryciu straszliwego ludobójstwa w Kambodży spowodowanego brutalnością Pol Pota i reżimu Czerwonych Khmerów, Janne wyruszyła ze wszystkimi swoimi oszczędnościami, aby zrobić wszystko, co w jej mocy, aby złagodzić cierpienie narodu kambodżańskiego.
W 1994 roku Janne udała się do Kambodży ze wsparciem przyjaciół i rodziny, narażając się na niebezpieczeństwo dla ludzi, których nigdy nie spotkała, pół świata dalej. Jej doświadczenia z organizacjami pozarządowymi w Azji i Afryce pomogły Janne opracować własne, unikalne podejście do rozwoju społeczności. Podejście Janne nie polegało jedynie na udzielaniu pomocy, ale na nauczaniu ludzi, z którymi pracowała.
Dzięki swojemu podejściu pomogła Kambodżanom odzyskać godność i szacunek do samych siebie.
Dziedzictwem Janne jest 4,7 miliona Kambodżan, którym pomogła wyjść z ubóstwa poprzez programy oszczędnościowe, wyznaczanie celów i przemysł chałupniczy. Janne zdała sobie sprawę, że ludzie, z którymi pracowała, byli terroryzowani.
Uznała dwie zasady przewodnie: "Każdy jest wartościowy. Wydobywanie tego, co najlepsze". Pytanie Janne brzmiało: "Jak ustanowić program, który pozwoli im znów zacząć marzyć? Zacząć wierzyć w siebie, zacząć pracować dla siebie? "Mając ten cel na uwadze, Janne pracowała z Kambodżanami, aby móc spać spokojnie.
Powiedziała: "Wiesz, czy zrobiłeś coś dobrego, czy nie. Jeśli zrobiłeś coś dobrego, będziesz spał". W swoim pamiętniku Janne dzieli się swoją podróżą do założenia organizacji pozarządowej Tabitha i Fundacji Nokor Tep, wzlotami sukcesu i upadkami rozczarowania, wyzwaniami związanymi z nauczaniem nowego sposobu działania, błędami i cudami.
Tabitha jest prowadzona przez samą Janne i jej khmerski personel, a ona dzieli się przejmującymi momentami pracy z nimi i adopcją swojej kambodżańskiej córki, Miriam.
