Jestem człowiekiem: Pamiętnik o żalu, tożsamości i nadziei

Opinie czytelników

Pamiętnik Pierce'a Taylora Hibbsa „I Am a Human” to głęboko osobista eksploracja żałoby, tożsamości i nadziei. Poprzez swoją refleksyjną narrację na temat utraty ojca, Hibbs zaprasza czytelników do konfrontacji z własnymi doświadczeniami straty, oferując jednocześnie potężne przypomnienie wiary i uzdrowienia. Jego piękna proza i poetycki styl wywołują silne emocje i ułatwiają podróż introspekcji, dzięki czemu jest to przejmująca lektura dla każdego, kto zmaga się z żałobą.

Książka jest pięknie napisana poetyckim językiem, skutecznie oddając istotę żalu i nadziei. Zachęca czytelników do refleksji nad własnymi doświadczeniami związanymi ze stratą. Wiele recenzji podkreśla bezbronność i autentyczność autora, dzięki czemu książka jest zrozumiała i pocieszająca. Tematy przemijania, ograniczeń, perspektywy i nadziei głęboko rezonują, oferując duchowy wgląd i zachętę w trudnych czasach.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za zbyt intensywny emocjonalnie lub surowy, szczególnie jeśli obecnie zmagają się z własnym żalem. Głęboko osobisty charakter narracji może wydawać się niektórym natrętny. Dodatkowo, refleksyjny styl może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom, szczególnie tym poszukującym bardziej prostej prozy.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Am a Human: A Memoir on Grief, Identity, and Hope

Zawartość książki:

Wielokrotnie nagradzany chrześcijański pisarz Pierce Taylor Hibbs (autor książek Struck Down but Not Destroyed i Finding Hope in Hard Things) oferuje zwięzłe i porywające wspomnienia, które są kroniką jego duchowej podróży przez utratę ojca w młodym wieku.

W narracji, która łączy prozę, sztukę i intymność, pokazuje cztery rzeczy, których żałoba nauczyła go o byciu człowiekiem: przemijanie (fakt, że wszystkie rzeczy przemijają), ograniczenie (nasza niezdolność do kontrolowania wszystkich rzeczy, w tym naszej śmierci), perspektywa (nasze wyjątkowe miejsce na świecie) i nadzieja (nasza tęsknota za czymś więcej niż to, co widzimy). Wspomnienia te odnoszą się do śmierci jego ojca, wyciągając głębokie duchowe obserwacje, które przypominają czytelnikom, kim są.

Hibbs bierze to, co jest uniwersalnym doświadczeniem i czyni je namacalnym dla czytelników, nie usuwając jego znaczenia dla ich własnego życia. Są to słowa, które należy poczuć i doświadczyć, a nie tylko przeczytać.