Jeśli mnie zapytasz: Zebrane kolumny najbardziej ukochanego i nieodpowiedzialnego krytyka Ameryki

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem przezabawnych recenzji filmowych i komentarzy społecznych fikcyjnej postaci Libby Gelman-Waxner, napisanych przez Paula Rudnicka. Recenzenci chwalą książkę za jej dowcip, głębię i zdolność do wywoływania nostalgii, jednocześnie wyrażając pragnienie zaktualizowania treści.

Książka jest konsekwentnie opisywana jako zabawna i zabawna, z ostrym komentarzem społecznym i przydatnymi obserwacjami na temat Hollywood i kultury filmowej. Wielu czytelników doceniło jej nostalgiczną wartość i zauważyło, że zapewnia ona momenty śmiechu na głos. Był to ulubiony prezent, szczególnie dla Baby Boomers, i radość z czytania dla osób zaznajomionych z latami 90-tymi.

Niektórzy czytelnicy uważali, że recenzje oparte na starszych filmach mogą nie trafiać do młodszych odbiorców i wyrazili chęć aktualizacji treści. Kilku zauważyło, że czytanie zebranych artykułów może stracić część uroku, który posiadały, gdy zostały pierwotnie opublikowane.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

If You Ask Me: The Collected Columns of America's Most Beloved and Irresponsible Critic

Zawartość książki:

Nazywam się Libby Gelman-Waxner i jestem asystentką kupującego w dziale odzieży sportowej dla juniorów. Chociaż uważam, że moja praca jest zarówno satysfakcjonująca, jak i kreatywna, zwłaszcza w przypadku nowych dzianin, chcę więcej. I tak postanowiłam zostać krytykiem filmowym....

Przesuń się, Siskel & Ebert. Uważaj, Leonardzie Maltin. I zapomnij o uratowaniu tego miejsca przy przejściu, panie Medved. Libby Gelman-Waxner pojawiła się - w kręgu krytyków - i srebrny ekran może już nigdy nie być taki sam. Dowcipny, nikczemny i zjadliwie szczery - If You Ask Me to przezabawny zbiór jej felietonów z magazynu Premiere. Wystarczy posłuchać Libby o niektórych ostatnich filmach i gwiazdach filmowych:

Książę przypływów - "Jedyny spontaniczny moment Barbry w Księciu przypływów ma miejsce, gdy Nick rzuca jej piłkę nożną, a ona krzyczy 'Moje paznokcie'".

Diane Keaton - "Jest pionierką; bierze tę rzecz, która wisi z tyłu twojej szafy, rzecz, która była zbyt oznaczona, aby ją pominąć, Diane bierze tę rzecz i nie dzwoni do Goodwill, owija ją kilka razy wokół głowy, przypina broszkę Smerfa i wygrywa Oscara....".

Ostatni Mohikanin - "Daniel Day-Lewis sprawia, że amerykańscy aktorzy wyglądają jak rozchichotani gimnazjaliści grający w Nintendo podczas balu maturalnego; w pewnym momencie Madeleine pyta Daniela, na co patrzy, a on odpowiada: "Patrzę na panią i powiem pani, że woźny musiał przyświecić mi latarką, żebym przestał jęczeć....".

Daryl Hannah - "Wszyscy mężczyźni w Ameryce, w tym mój Josh, chcą umówić się na randkę z Daryl Hannah. Dziewczyna taka jak Daryl - nie mówimy o doktoracie z literatury porównawczej; myślę, że mówimy o włosach w oczach i niezbyt dużej bieliźnie....".