Jej dzień

Opinie czytelników

Książka „In Her Day” autorstwa Rity Mae Brown przedstawia narrację badającą ruch kobiecy przez pryzmat kultury lesbijskiej, koncentrując się na relacji między młodszą działaczką feministyczną a starszą profesorką historii sztuki. Recenzje podkreślają dziwaczne postacie, humor i głębię, ale wyrażają mieszane uczucia co do realizacji fabuły i rozwoju postaci.

Dziwaczne postacie, humor, wnikliwa eksploracja kwestii kobiecych, zrozumiałe doświadczenia dla starszych czytelników, mocny styl pisania i pozytywna refleksja na temat literackiego wkładu Rity Mae Brown.

Niezdarne pisanie, brak emocjonalnej głębi, postacie postrzegane jako jednowymiarowe, niektórzy czytelnicy uważają, że fabuła jest niewystarczająca i zbyt opiniotwórcza bez wystarczającej więzi międzyludzkiej.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In Her Day

Zawartość książki:

Przez lata „zaginiona” pozycja kolekcjonerska, oto druga powieść genialnej młodej autorki testującej swoje literackie mięśnie, która pęka w szwach od charakterystycznej dla Rity Mae Brown obsady postaci i trzaskających dowcipów.

Napisany bezpośrednio po jej klasycznej „Rubyfruit Jungle”, „In Her Day” z miłością podchodzi do naładowanej politycznie atmosfery Greenwich Village na początku lat siedemdziesiątych. Elegancka profesor historii sztuki Carole Hanratty upiera się, że mózg przewyższa pożądanie - dopóki nie zderzy się z Ilse, rewolucyjną feministką przepełnioną arogancją młodości.

Ich płonący retoryką romans staje się seksualnym i ideologicznym piekłem. Ilse prowadzi kampanię mającą na celu nakłonienie Carole do przyłączenia się do Ruchu, ale czterdziestoczteroletnia Carole i jej zwariowane rówieśniczki mają za sobą dwadzieścia lat walki i obawiają się spraw, które ugrzęzły w gadaniu. W końcu, jak mówi najlepsza przyjaciółka Carole, prawdziwym powodem rewolucji jest to, że dobre rzeczy w życiu krążą.

Jej pomysł na przewrót to wynajęcie Rolls-Royce'a, aby pojechać do McDonald's. In Her Day, ze swoją zaraźliwą wesołością i poważnymi podstawami, udowadnia, że jeśli polityka jest wielkim dzielnikiem, humor jest ostatecznym środkiem regenerującym.