Jedyna ścieżka: Pamiętnik

Opinie czytelników

Wspomnienia Dicka Dorwortha są chwalone za jego ducha przygody i wnikliwe refleksje na tematy osobiste i społeczne z lat 60-tych i 70-tych. Podczas gdy wielu czytelników docenia bogactwo jego pisarstwa i wgląd w jego życie i karierę narciarską, niektórzy wyrażają rozczarowanie nagłym zatrzymaniem narracji w wieku dwudziestu lat, pozostawiając ich pragnących więcej szczegółów na temat reszty jego życia i doświadczeń.

Niezwykłe pisarstwo, poczucie przygody, wgląd w ewolucję osobistego charakteru, eksploracja szerszych kwestii społecznych, wciągający styl pamiętnika.

Zawieszenie pamiętnika w wieku dwudziestu lat pozostawia czytelników w zawieszeniu, bez zamknięcia wielu fascynujących wydarzeń i postaci.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Only Path: A Memoir

Zawartość książki:

Dorworth napisał w innym miejscu: "Byliśmy młodymi narciarzami w 1953 roku, chłopcami zakochanymi w aktywności, która zabrała mnie z siebie do świata gór, śniegu, krystalicznie czystego powietrza i skupionego wzroku, z gniewu, zamieszania i wszechogarniającej wściekłości mojego szczególnego zestawu okoliczności w pokoleniu przepełnionym wściekłością.

Narciarstwo, a dokładniej wyścigi narciarskie, prawdopodobnie uratowały mi życie, pozwalając mi wyrosnąć na krytyka społecznego zamiast socjopatę, którym mogłem się stać w odpowiedzi na brutalną i małostkową hipokryzję, pretensje i płytkie zadowolenie społeczeństwa. Narciarstwo trzymało w ryzach gniew, hormony dorastania i dezorientację na tyle, bym mógł skupić się na ścieżce, która miała zaprowadzić mnie na narty na całym świecie.

Ukształtowało i wpłynęło na moje życie co najmniej tak samo, jak dynamika rodziny, struktura szkół, ciepło i hojność prawdziwych przyjaciół, zdrady fałszywych przyjaciół i inne (i normalne) perypetie życiowe". The Only Path to obraz tego, jak ta miłość uratowała go przed dysfunkcją, alkoholizmem i alienacją.